Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/611

Ta strona została przepisana.

Do ciebie, Panie! duszę moię podnoszę.
2. Boże móy! w tobie[1] ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyiaciele moi ze mnie.
3. A tak wszyscy, którzy oczekiwaią ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.
4. Panie! day mi[2] poznać drogi swe, ścieżek twoich naucz mię.
5. Day, abym chodził w prawdzie twoiéy, i naucz mię; boś ty iest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekiwam dnia każdego.
6. Wspomni na litości twoie, Panie! i na miłosierdzia twoie, które są od[3] wieku.
7. Grzechów młodości moiéy, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomni na mię, dla dobroci twoiéy, Panie!
8. Dobry i prawy iest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.
9. Poprowadzi ciche w sądzie, a nauczy pokornych drogi swoiéy.
10. Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza iego, i świadectwa iego.
11. Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moię; bo wielka iest.
12. Iestże człowiek co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.
13. Dusza iego w dobrém przemieszkiwać będzie, a nasienie iego odziedziczy ziemię.
14. Taiemnica Pańska obiawiona iest tym, którzy się go boią, a przymierze swoie oznaymuie im.
15. Oczy moie ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moie.
16. Weyrzyże na mię, a zmiłuy się nademną; bom iest nędzny i opuszczony.
17. Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię.
18. Obacz udręczenie moie, i pracę moię, a odpuść wszystkie grzechy moie.
19. Obacz nieprzyiacioły moie, iako się rozmnożyli, a maią mię niesłusznie[4] w nienawiści.
20. Strzeż duszy moiéy, a wyrwi mię, abym nie był pohańbiony: bo w tobie nadzieię mam.
21. Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał.
22. O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków iego.

Psalm XXVI.


I. Ukrzywdzony od złośliwych ludzi puszcza sprawy swe na rozsądek i doświadczenie Pańskie. II. żeby nie był policzony między złymi, Boga prosi.
1. Psalm Dawidów.
Sądź mię, Panie! Boć ia w niewinności moiéy chodzę, a w Panu ufaiąc, nie zachwieię się.
2. Sprobuy mię, Panie! i doświadcz mię; wypław[5] ogniem nerki moie, i serce moie.
3. Albowiem miłosierdzie twoie iest przed oczyma moiemi, a będę chodził w prawdzie twoiéy.
4. Nie zasiadałem z ludźmi[6] kłamliwymi, a z obłudnikami nie kumałem się.
5. Nienawidziałem zgromadzenia złośników, a z niepobożnymi nie zasiadałem.
6. Umyłem w niewinności ręce moie, a obchodzę w około ołtarz twóy, Panie!
7. Abymci oddawał chwałę głośną, a opowiadał wszystkie cuda twoie.
8. Panie! umiłowałem mieszkanie domu twego, i mieysce przybytku chwały twoiéy.
9. Nie zagarniayże z grzesznikami duszy moiéy, ani z mężami krwawymi żywota moiego.

10. W których ręku iest przewrotność, a prawica ich pełna podarków.

  1. Ps. 22, 6. Ps. 31, 2. Ps. 34, 6.
  2. Ps. 27, 11. Ps. 86, 11.
  3. Ps. 103, 17. Ps. 106, 1. Ps. 107, 1. Ps. 136, 1. Ier. 33, 11.
  4. Ian. 15, 25.
  5. Ps. 7, 10.
  6. Iob. 31, 5.