Do ciebie, Panie! duszę moię podnoszę.
2. Boże móy! w tobie[1] ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyiaciele moi ze mnie.
3. A tak wszyscy, którzy oczekiwaią ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.
4. Panie! day mi[2] poznać drogi swe, ścieżek twoich naucz mię.
5. Day, abym chodził w prawdzie twoiéy, i naucz mię; boś ty iest Bóg zbawienia mego; ciebie oczekiwam dnia każdego.
6. Wspomni na litości twoie, Panie! i na miłosierdzia twoie, które są od[3] wieku.
7. Grzechów młodości moiéy, i przestępstw moich nie racz pamiętać; według miłosierdzia twego wspomni na mię, dla dobroci twoiéy, Panie!
8. Dobry i prawy iest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.
9. Poprowadzi ciche w sądzie, a nauczy pokornych drogi swoiéy.
10. Wszystkie ścieżki Pańskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza iego, i świadectwa iego.
11. Panie! dla imienia twego odpuść nieprawość moię; bo wielka iest.
12. Iestże człowiek co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.
13. Dusza iego w dobrém przemieszkiwać będzie, a nasienie iego odziedziczy ziemię.
14. Taiemnica Pańska obiawiona iest tym, którzy się go boią, a przymierze swoie oznaymuie im.
15. Oczy moie ustawicznie patrzą na Pana; albowiem on wywodzi z sieci nogi moie.
16. Weyrzyże na mię, a zmiłuy się nademną; bom iest nędzny i opuszczony.
17. Utrapienia serca mego rozmnożyły się; z ucisków moich wywiedź mię.
18. Obacz udręczenie moie, i pracę moię, a odpuść wszystkie grzechy moie.
19. Obacz nieprzyiacioły moie, iako się rozmnożyli, a maią mię niesłusznie[4] w nienawiści.
20. Strzeż duszy moiéy, a wyrwi mię, abym nie był pohańbiony: bo w tobie nadzieię mam.
21. Niewinność i szczerość niech mię strzegą; bom na cię oczekiwał.
22. O Boże! wybawże Izraela ze wszystkich ucisków iego.
I. Ukrzywdzony od złośliwych ludzi puszcza sprawy swe na rozsądek i doświadczenie Pańskie. II. żeby nie był policzony między złymi, Boga prosi.
1. Psalm Dawidów.
Sądź mię, Panie! Boć ia w niewinności moiéy chodzę, a w Panu ufaiąc, nie zachwieię się.
2. Sprobuy mię, Panie! i doświadcz mię; wypław[5] ogniem nerki moie, i serce moie.
3. Albowiem miłosierdzie twoie iest przed oczyma moiemi, a będę chodził w prawdzie twoiéy.
4. Nie zasiadałem z ludźmi[6] kłamliwymi, a z obłudnikami nie kumałem się.
5. Nienawidziałem zgromadzenia złośników, a z niepobożnymi nie zasiadałem.
6. Umyłem w niewinności ręce moie, a obchodzę w około ołtarz twóy, Panie!
7. Abymci oddawał chwałę głośną, a opowiadał wszystkie cuda twoie.
8. Panie! umiłowałem mieszkanie domu twego, i mieysce przybytku chwały twoiéy.
9. Nie zagarniayże z grzesznikami duszy moiéy, ani z mężami krwawymi żywota moiego.
10. W których ręku iest przewrotność, a prawica ich pełna podarków.
