1. Przednieyszemu śpiewakowi psalm Dawidów.
2. Gdy do niego przyszedł Natan[1] Prorok, potym iako był wszedł do Betsaby.
3. Zmiłuy się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moie.
4. Omyy mię doskonale od nieprawości moiéy, a od grzechu mego oczyść mię.
5. Albowiem ia znam nieprawość moię, a grzéch móy przedemną iest zawżdy.
6. Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twoiéy, i czystym w sądzie twoim.[2]
7. Oto, w nieprawości poczęty iestem, a w grzechu poczęła mię matka moia.
8. Oto, się kochasz w prawdzie wewnętrznéy, a skrytą mądrość obiawiłeś mi.
9. Oczyść mię[3] Isopem, a oczyścion będę; omyy mię, a nad śnieg wybielony będę.
10. Day mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozraduią kości moie, któreś pokruszył.
11. Odwróć oblicze twoie od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moie.
12. Serce czyste stworz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.
13. Nie odrzucay mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieray odemnie.
14. Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyy mię.
15. Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.
16. Wyrwi mię z pomsty[4] za krew, o Boże, Boże zbawienia moiego! a ięzyk móy będzie wysławiał sprawiedliwość twoię.
17. Panie! otwórz wargi moie, a usta moie opowiadać będą chwałę twoię.
18. Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbymci ie dał, ani całopalenia przyymiesz.
19. Ofiary Bogu przyiemne duch skruszony; sercem skruszoném i strapioném nie pogardzisz, o Boże!
20. Dobrze uczyń według upodobania twego Synowi; pobuduy mury Ieruzalemskie.
21. Tedy przyymiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.
I. Doegowe potwarzy i kłamstwa gromi, i upadkiem mu grozi. II. Wiarę i pociechę wiernych z okazania na nim sądów Bożych przypomina. III. a sam siebie w troskach obroną i łaską Bożą ciesząc wdzięczność ślubuie.
1. Przednieyszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa nauczaiąca,
2. Gdy przyszedł Doeg Edomczyk, i oznaymił Saulowi, mówiąc: Dawid przyszedł do domu Achymelechowego.[5]
3. Przeczże się chlubisz ze złości, o mocarzu! miłosierdzie Boże trwa każdego dnia.
4. Złe rzeczy myśli ięzyk twóy, iako brzytwa ostra czyniąc zdradę.
5. Umiłowałeś złe, bardziéy niż dobre; kłamstwo raczéy mówisz, niż sprawiedliwość. Sela.
6. Umiłowałeś wszystkie słowa szkodliwe, i ięzyk zdradliwy.
7. Przetoż cię Bóg zniszczy na wieki; porwie cię, i wyrwie cię z przybytku, i wykorzeni cię z ziemi żywiących. Sela.
8. To widząc sprawiedliwi będą się bali, i będą się z niego naśmiewali, mówiąc:
9. Otoż człowiek, który nie pokładał w Bogu siły swoiéy; ale ufaiąc w mnóstwie bogactw swoich zmacniał się w złości swéy.
10. Aleć ia będę iako oliwa zielona w domu Bożym, bom nadzieię położył w miłosierdziu Bożém na wieki wieczne.
