Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/635

Ta strona została przepisana.

o Boże! Będą cię wysławiać wszyscy ludzie.
7. Ziemia także wyda urodzay swóy; niech nam błogosławi Bóg, Bóg nasz.
8. Niech nam błogosławi Bóg, a niech się go boią wszystkie kraie ziemi.

Psalm LXVIII.


I. Dziękuie Bogu za otrzymane zwycięstwo nad możnymi nieprzyiacioły. II. Napomina do uważania dziwnych spraw Bożych. III. Opisuie okazały tryumf Pański.
1. Przednieyszemu śpiewakowi psalm Dawidów ku śpiewaniu.
2. Powstanie[1] Bóg, a będą rozproszeni nieprzyiaciele iego, i zuciekaią przed twarzą iego ci, którzy go maią w nienawiści.
3. Iako bywa dym rozpędzony, tak ie rozpędzasz; iako się wosk rozpływa od ognia, tak niezbożnicy poginą przed obliczem Bożém.
4. Ale sprawiedliwi weselić się i radować będą przed obliczem Bożém, i pląsać będą od radości.
5. Spiewaycie Bogu, śpiewaycie psalmy imieniowi iego; gotuycie drogę temu, który ieździ na obłokach. Pan iest imię iego, raduycież się przed obliczem iego.
6. Oycem iest sierot, i sędzią wdów, Bogiem w przybytku swym świętym.
7. Bóg, który samotne[2] w rodowite domy rozmnaża, wywodzi więźnie z oków; ale odporni mieszkać muszą w ziemi suchéy.
8. Boże! gdyś wychodził przed obliczem ludu twego, gdyś chodził po puszczy, Sela,
9. Ziemia[3] się trzęsła, także i niebiosa rozpływały się przed obliczem Bożém i ta góra Synai drzała przed twarzą Boga, Boga Izraelskiego.
10. Deszcz obfity spuszczałeś hoynie, o Boże! na dziedzictwo twoie, a gdy omdlewało, tyś ie zaś otrzeźwiał.
11. Zastępy twoie mieszkaią w niém, któreś ty dla ubogiego nagotował dobrotą twoią, o Boże!
12. Pan dał słowo swe, i te, które pociechy zwiastowały, zastęp wielki mówiących.[4]
13. Królowie z woyski uciekali, uciekali; ale ta, która przyglądała domu, dzieliła łupy.
14. Chociaście leżeć musieli między kotły, przecię będziecie iako gołębica, maiąca pióra pośrzebrzone, a któréy skrzydła iako żółte złoto.
15. Gdy Wszechmogący rozproszy Króle w téy ziemi, wybieleiesz iako śnieg na górze Salmon.
16. Na górze Bożéy, na górze Basańskiéy, na górze pagórczystéy, na górze Basańskiéy.
17. Przeczże wyskakuiecie góry pagórczyste? na teyci górze ulubił sobie Bóg mieszkanie, tamci Pan będzie mieszkał na wieki.
18. Wozów Bożych iest dwadzieścia tysięcy, wiele tysięcy Aniołów; ale Pan między nimi iako na Synai w świątnicy przebywa.
19. Wstąpiłeś[5] na wysokość, wiodłeś poimane więźnie, nabrałeś darów dla ludzi, i nayodpornieysze, Panie Boże! przywiodłeś, aby mieszkali z nami.
20. Błogosławiony Pan; na każdy dzień hoynie nas opatruie dobrami swemi, Bóg zbawienia naszego. Sela.
21. On iest Bóg nasz, Bóg obfitego zbawienia; panuiący Pan z śmierci wywodzi.
22. Zaiste Bóg zrani głowę nieprzyiaciół swoich, i wierzch głowy włosami nakryty chodzącego w grzechach swoich.
23. Rzekł Pan: Wyprowadzę zaś swoie iako z[6] Basan, wywiodę ie zaś z[7] głębokości morskiéy.
24. Przetoż będzie noga twoia zbroczona we krwi, i ięzyk psów twoich we krwi nieprzyiacielskiéy.
25. Widzieli ciągnienia twoie Boże! ciągnienia Boga mego i Króla mego w świątnicy.
26. Wprzód szli śpiewacy, a za nimi graiący na instrumenciech, a w pośrzodku panienki biiąc w bębny.

27. W zgromadzeniach błogosła-

  1. 4 Moy. 10, 35.
  2. Ps. 113, 9.
  3. 2 Moy. 20, 18.
  4. Sędź. 11, 34. 1 Sam. 18, 6.
  5. Efez. 4, 8.
  6. 4 Moy. 21, 33.
  7. 2 Moy. 14, 21.