9. Kiedy mię kusili oycowie wasi, doświadczylić mię, i widzieli sprawy moie.
10. Przez czterdzieści[1] lat miałem spór z tym narodem, i rzekłem: Lud ten błądzi sercem, a nie poznali dróg moich;
11. Którymem przysiągł[2] w popędliwości moiéy, że nie wnidą do odpoczynienia mego.
Wszystkich wiernych z Żydów i z Poganów do ustawicznéy Chrystusa Pana chwały upomina, dla tego, iż on iest Bogiem prawdziwym, i iest postanowiony sędzią wszystkiego świata.
Spiewaycie[3] Panu pieśń nową; śpiewaycie Panu wszystka ziemio.
2. Spiewaycież Panu dobrorzeczcie imieniowi iego, opowiadaycie ode dnia do dnia zbawienie iego.
3. Opowiadaycie między narody chwałę iego, między wszystkimi ludźmi cuda iego.
4. Albowiem wielki Pan i wszelkiéy chwały godny, i straszliwy iest nad wszystkie bogi.
5. Wszyscy bowiem bogowie narodów są bałwani; ale Pan niebiosa uczynił.
6. Zacność i ochędostwo przed obliczem iego, moc i piękność w świątnicy iego.
7. Oddaycie Panu pokolenia narodów, oddaycie Panu chwałę i moc.
8. Oddaycie Panu chwałę imienia iego; przynieście dary, a wnidźcie do sieni iego.
9. Kłaniaycie się Panu w ozdobie świętobliwości; niech się lęka oblicza iego wszystka ziemia.
10. Powiadaycie między Pogany: Pan króluie, a że i krąg świata utwierdzony będzie, tak aby się nie poruszył, a iż będzie sądził ludzi w sprawiedliwości.[4]
11. Niech się weselą niebiosa, a niech pląsa ziemia; niech zaszumi morze, i co w nim iest.
12. Niech pląsaią pola, i wszystko co iest na nich; tedy niech wykrzykaią wszystkie drzewa leśne.
13. Przed obliczem Pańskiém; boć idzie, idzie zaiste, aby sądził[5] ziemię. Będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości, a narody w prawdzie swoiéy.
I. Szerokość i sławę królestwa Mesyaszowego opisuie, stosuiąc do niego chwałę onę, w któréy Bóg zakon podawał. II. Naucza, że on miał bałwochwalstwo zhańbić, kościół swóy weselem napełnić, i dusze wiernych z rąk nieprzyiacielskich wydrzeć.
Pan króluie; wyskakuy ziemio, a wesel się mnóstwo wysep.
2. Obłok i ciemność około niego; sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy iego.
3. Ogień przed obliczem iego idzie, a zapala w okoł nieprzyiacioły iego.
4. Błyskawice iego oświecaią okrąg świata, co widząc ziemia zadrzała.
5. Góry iako wosk rozpływaią się przed obliczem Pańskiém, przed obliczem Pana wszystkiéy ziemi.
6. Niebiosa opowiadaią[6] sprawiedliwość iego, a wszyscy narodowie oglądaią chwałę iego.
7. Niechże będą[7] zawstydzeni wszyscy, którzy służą obrazom, którzy się chlubią w bałwanach; kłaniaycież mu się wszyscy bogowie.
8. To usłyszawszy Syon rozweseli się, a radować się będą córki Iudskie dla sądów twoich, Panie!
9. Albowiemeś ty Pan naywyższy na wszystkiéy ziemi, a bardzoś wywyższony nad wszystkie bogi.
10. Wy, którzy miłuiecie[8] Pana, mieycie złe w nienawiści; on strzeże świętych swoich, a z ręki niepobożnych wyrywa ie.
11. Światłości nasiano sprawiedliwemu, a radości tym, którzy są uprzeymego serca.
12. Weselcie się sprawiedliwi w Panu, a wysławiaycie pamiątkę świętobliwości iego.
