się obłądzili od ustaw twoich; albowiem iest kłamliwa[1] zdrada ich.
119. Odrzucasz iako zużelicę wszystkie[2] niezbożniki ziemi; dla tego miłuię świadectwa twoie.
120. Drzy od strachu przed tobą ciało moie; bo się sądów twoich lękam.
121. Czynię sądy i sprawiedliwość: nie podawayże mię tym, którzy mi gwałt czynią.
122. Zstąp sam sługę twego ku dobremu, aby mię hardzi nie potłoczyli.
123. Oczy moie ustały, czekaiąc na zbawienie twoie, i na wyrok sprawiedliwości twoiéy.
124. Obchodź się z sługą twoim według miłosierdzia twego, a ustaw twoich naucz mię.
125. Sługamci[3] ia twóy; dayże mi zrozumienie, abym umiał świadectwa twoie.
126. Czasci iuż, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twóy.
127. Dla tego umiłowałem rozkazania twoie nad[4] złoto, a nad złoto naywyborniejsze.
128. Przeto że wszystkie przykazania twoie, wszystkie prawdziwe bydź uznawam, wszelkie ścieszki obłędliwe mam w nienawiści.
129. Dziwne są świadectwa twoie; przetoż ich strzeże dusza moia.
130. Początek[5] słów twoich oświeca, i dawa rozum[6] prostakom.
131. Usta moie otwieram i dyszę; albowiemem przykazań twoich pragnął.
132. Weyrzyże na mię, a zmiłuy się nademną weaług prawa tych, którzy miłuią imię twoie.
133. Drogi moie utwierdź w słowie twoiém, a niech nademną nie panuie żadna nieprawość.
134. Wybaw mię od uciśnienia ludzkiego, abym strzegł rozkazań twoich.
135. Rozświeć[7] nad sługą twoim oblicze twoie, a naucz mię ustaw twoich.
136. Strumienie wód płyną z oczu moich dla tych, którzy nie strzegli zakonu twego.
137. Sprawiedliwyś ty, Panie! i prawdziwy w sądach twoich.
138. Przykazałeś sprawiedliwe[8] świadectwa twoie, i wielce prawdziwe.
139. Zniszczyła mię gorliwość[9] moia, iż zapominaią na słowo twoie nieprzyiaciele moi.
140. Doskonałe są doświadczone słowa[10] twoie; dla tego się sługa twóy w nich rozkochał.
141. Iam maluczki i wzgardzony; wszakże przykazań twoich nie zapominam.
142. Sprawiedliwość twoia sprawiedliwość wieczna, a zakon twóy prawda.
143. Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoie są kochaniem moiém.
144. Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; day mi rozum, a żyć będę.
145. Wołam ze wszystkiego serca, wysłuchayże mię, Panie! a będę strzegł ustaw twoich.
146. Wołam do ciebie, zachowayże mię, a będę pilen świadectw twoich.
147. Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoie oczekiwaiąc.
148. Uprzedzaią straż noczą oczy moie, przeto, abym rozmyślał o wyrokach twoich.
149. Panie! głos móy usłysz według miłosierdzia twego; według sądu twego obżyw mię.
150. Przybliżaią się, którzy naśladuią złości, ci, którzy się od zakonu twego oddalili.
151. Bliskoś ty iest, Panie! a wszystkie przykazania[11] twoie są prawdą.
152. Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś ie na wieki ugruntował.
153. Obacz utrapienie moie, a wyrwi mię; bom na zakon twóy nie zapomniał.
154. Stań przy sprawie moiéy, a obroń mię; dla słowa twego obżyw mię.
155. Dalekoć iest od niezbożników[12] zbawienie; bo się nie badaią o ustawach twoich.
