Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/674

Ta strona została przepisana.
Psalm CXXVI.


I. Wesołe swe z Babilonu wybawienie Żydzi uważaią. II. O przywrócenie pozostałych proszą, III. a wyswobodzenie podobieństwem oraczów wyrażaią.
1. Pieśń stopniów.
Gdy zaś Pan nawrócił poimane z Syonu, byliśmy iako ci, którym się śni.
2. Tedy były napełnione weselem usta nasze, a ięzyk nasz radością; tedy mówiono między narody: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.
3. Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.
4. Przywróćże zaś o Panie! poimanie nasze, iako strumienie na południe.
5. Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem:
6. Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoie.

Psalm CXXVII.


I. Uczy Prorok, iż bez Bożéy łaski domu zbudować, miasta ustrzedz, i pożywienia nabyć nikt nie może. II. Nad to, że i dobre potomstwo pochodzi z błogosławieństwa Bożego.
1. Pieśń stopniów dla Salomona.
Ieźli Pan domu nie zbuduie, próżno pracuią ci, którzy go buduią; ieźli Pan nie będzie strzegł miasta, próżno czuie ten, który go strzeże.
2. Próżno macie rano wstawać, długo siadać, i ieść chléb boleści, ponieważ Pan umiłowanemu[1] swemu sen dawa.
3. Oto, dziatki są dziedzictwem od Pana, a płód żywota nadgrodą.
4. Iako strzały w ręku mocarza, tak są dziatki, które się darzą.
5. Błogosławiony mąż, który nimi napełnił saydak swóy; nie będą zawstydzeni, gdy się w bramie rozpierać będą z nieprzyiacioły swymi.

Psalm CXXVIII.


Bogoboynym Bóg na wszystkim błogosławi.
1. Pieśń stopniów.
Błogosławiony wszelki, który się boi Pana, który chodzi drogami iego.
2. Bo prace rąk twoich pożywać będziesz; błogosławionym będziesz, i będzieć się dobrze działo.
3. Żona twoia będzie iako winna macia płodna po bokach domu twego; dziatki twoie iako latorośle oliwne około stołu twego.
4. Oto, takci będzie ubłogosławiony mąż, który się boi Pana.
5. Niechżeć Pan błogosławi[2] z Syonu, abyś patrzył na dobro Ieruzalemskie po wszystkie dni żywota twego;
6. I oglądał syny synów twoich, i[3] pokóy nad Izraelem.

Psalm CXXIX.


I. Wierny Pańscy utrapienia swoie, i z nich wybawienie przypomniawszy, II. otuchę sobie czynią, iż Bóg złośniki wytraci.
1. Pieśń stopniów.
Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości moiéy, powiedz teraz Izraelu.
2. Bardzoć mię utrapili od młodości moiéy, wszakże mię nie przemogli.
3. Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brozdy swoie.
4. Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.
5. Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon maią w nienawiści.
6. Będą iako trawa na dachu, która pierwéy, niż odroście, usycha.
7. Z któréy żeńca nie może garści swéy napełnić, ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.
8. I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiém.

Psalm CXXX.


Uważaiąc Prorok ciężkość grzéchów swych, prosi, aby go Bóg dla nich na sąd swóy ostry niepociągał, ale aby mu ie raczéy odpuścił, ufność swą o wysłuchaniu na słowie iego zasadzaiąc.

1. Pieśń stopniów.

  1. 1 Moy. 2, 21.
  2. Ps. 134, 3.
  3. Ps. 125, 5. Gal. 6, 10.