wiści maią, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawaią, izaż mi nie omierzli?
20[1]. Głowną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ie za nieprzyiacioły.
21[2]. Wyszpieguy mię, Boże! a poznay serce moie; doświadcz mię, a poznay myśli moie,
22[3]. I obacz, ieźli droga odporności iest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.
I. Dawid prosi Pana, aby go wybawił od prześladowców iego, przeciwko którym on Boga na pomoc wzywał, i w nim ufał. II. Czyni sobie otuchę, że się Bóg sprawy iego podeymie, za co go wszyscy pobożni wielbić będą.
1. Przednieyszemu śpiewakowi psalm Dawidów.
2. Wyrwi mię, Panie! od człowieka złego, od męża okrutnego strzeż mię;
3. Którzy myślą złe rzeczy w sercu, a na każdy dzień zbieraią się na woynę.
4. Zaostrzaią ięzyk swóy, iako wąż; iad żmiiów[4] pod wargami ich. Sela.
5. Zachoway mię, Panie! od rąk bezbożnika; od męża okrutnego strzeż mię, którzy myślili podwrócić nogi moie.
6. Hardzi na mię zastawili sidło, i powrozy; rozciągnęli sieci przy ścieszce, a sidła swe zastawili na mię. Sela.
7. Rzekłem Panu: Tyś iest Bóg móy! wysłuchayże, Panie! głos modlitew moich.
8. O Panie, Panie mocy zbawienia mego, który przykrywasz głowę moię w dzień bitwy!
9. Nie daway, Panie! bezbożnemu, czego żąda; ani myśli iego złéy góry nie daway, żeby się nie podniosł. Sela.
10. A wodza tych, którzy mię odstąpili, nieprawość warg ich niech ie okryie.
11. Niech na nie spadnie węgle rozpalone; do ognia niech wrzuceni będą, i do dołów głębokich zkądby nie powstali.
12. Potwarca nie będzie utwierdzony na ziemi, a mąż okrutny złością ułowiony będąc upadnie.
13. Wiem, że Pan uczyni sąd utrapionemu, i pomstę nędznych.
14. A tak sprawiedliwi będą wysławiać imię twoie, a szczerzy będą mieszkać przed obliczem twoiém.
Prosi, I. aby Bóg modlitwy iego wysłuchał, II. ięzyk iego hamował, III. serca iego od złego towarzystwa strzegł, IV. aby go z sideł obłudników uwolnił.
1. Pieśń Dawidowa.
Panie! wołam do ciebie, pośpiesz się do mnie: posłuchay głosu mego, gdy wołam do ciebie.
2. Niech będzie przyiemna modlitwa moia, iako kadzidło[5] przed obliczem twoiém, a podnoszenie rąk moich iako ofiara[6] wieczorna.
3. Panie! połóż straż ustom moim; strzeż drzwi warg moich.
4. Nie nachylay serca mego do złéy rzeczy, abym nie czynił spraw niepobożnych z mężami czyniącymi nieprawość, a żebym się nie karmił roskoszami ich.
5. Niech mię biie sprawiedliwy, a przyimę to za miłosierdzie; i niech mię gromi, a będzie mi to za naywybornieyszy oleiek, który nie zarazi głowy moiéy; albowiem ieszczeć modlitwa moia płatna będzie przeciwko złości ich.
6. Niech będą zrzuceni do mieysc opoczystych sędziowie ich, aby słyszeli słowa moie, że były wdzięczne.
7. Iako gdyby kto rąbił i łupił drwa na ziemi, tak się rozlatuią kości nasze aż do ust grobowych.
8. Ale do ciebie, Panie, Panie! podnoszę oczy moie; w tobie ufam, nie odpychay duszy moiéy.
9. Strzeż mię od sidła, które na mię zastawili, i od sideł czyniących nieprawość.
10. Niech wpadną razem w sieci swoie niepobożni, a ia za tym przeminę.
- ↑
Błąd w druku; powinno być – 22.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – 23.
- ↑ Błąd w druku; powinno być – 24.
- ↑ Rzym. 3, 13. 14.
- ↑ 2 Moy. 30, 7. 8.
- ↑ 2 Moy. 29, 39.
