masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?
4. Człowiek marności iest[1] podobny; dni iego iako cień[2] pomiiaiący.
5. Panie! nakłoń[3] niebios twoich, a zstąp; dotkniy się gór, a zakurzą się.
6. Zabłyśni błyskawicą, a rozprosz ie; puść strzały twoie, a poraź ie.
7. Ściągni rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwi mię z wód[4] wielkich, z ręki cudzoziemców,
8. Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.
9. Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesiąci stronach śpiewaćci będę.
10. Bóg dawa zwycięstwo Królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.
11. Wybawże mię, a wyrwi mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich, prawica omylna;
12. Aby synowie nasi byli iako szczepy rostące w młodości swoiéy, a córki nasze, iako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.
13. Szpiżarnie nasze pełne niech wydawaią wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.
14. Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zaięcia, ani narzekania po ulicach naszych.
15. Błogosławiony lud, któremu się tak dzieie. Błogosławiony lud, którego Bogiem[5] iest Pan.
I. Dawid Boga wielbić na wieki obiecawszy, wszystkie wieki pobudza, aby Pana wielbiły dla cudów zacnych, chwały, królestwa, i miłosierdzia iego, przeciwko ludziom wszystkim, a osobliwie wiernym, których modlitwy wysłuchywa, i żądość ich napełnia.
1. Chwalebna pieśń Dawidowa.
Wywyższać cię będę, Boże móy, Królu móy! i błogosławić będę imieniowi twemu na wieki wieków.
2. Na każdy dzień błogosławić cię będę, a chwalić imię twoie na wieki wieków.
3. Pan wielki iest i bardzo chwalebny, a wielkość iego nie może bydź dościgniona.
4. Naród narodowi wychwalać będzie sprawy twoie, a mocy twoie opowiadać będą.
5. Ozdobę chwały wielmożności twoiéy, i dziwne twe sprawy wysławiać będą.
6. I moc strasznych uczynków twoich ogłaszać będą, i ia zacność twoię opowiadać będę.
7. Pamięć obfitéy dobroci twoiéy wysławiać, a o sprawiedliwości twoiéy śpiewać będą, mówiąc:
8. Dobrotliwy i miłosierny[6] iest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
9. Dobryć iest Pan wszystkim, a miłosierdzie iego nad wszystkiemi sprawami iego.
10. Niech cię wysławiaią, Panie! wszystkie sprawy twoie, a święci[7] twoi niechci błogosławią.
11. Sławę królestwa twego niech opowiadaią, a o możności twoiéy niech rozmawiaią,
12. Aby oznaymili synom ludzkim mocy iego, a chwałę i ozdobę królestwa iego.
13. Królestwo twoie iest królestwo wszystkich wieków, a panowanie twoie nie ustawa nad wszystkimi narody.
14. Zatrzymywa Pan wszystkie upadaiące, a podnosi wszystkie obalone.
15. Oczy[8] wszystkich w tobie nadzieię maią, a ty im dawasz pokarm ich czasu swojego.
16. Otwierasz rękę twoię, a nasycasz wszystko, co żywie, według upodobania twego.
17. Sprawiedliwy iest Pan we wszystkich drogach swoich, i miłosierny we wszystkich sprawach swoich.
18. Bliski iest Pan wszystkim, którzy go wzywaią, a wszystkim, którzy go wzywaią w prawdzie.
19. Wolą[9] tych czyni, którzy się go boią, a wołanie ich wysłuchywa, i ratuie ich.
