Iózef, i sowicie odda nam wszystko złe, któreśmy mu uczynili.
16. Wskazali tedy do Iózefa, mówiąc: Oyciec twóy rozkazał, pierwéy niż umarł, mówiąc:
17. Tak powiedźcie Iózefowi: Proszę, odpuść teraz przestępstwo braci twéy, i grzéch ich, żeć złość wyrządzili, proszę odpuść teraz występek sługom Boga oyca twego. I płakał Iózef, gdy to mówili do niego.
18. I przystąpili bracia iego, a upadłszy przed nim, mówili: Otośmy sługami twoimi.
19. I rzekł do nich Iózef: Nie bóycie się: bo azażem ia wam za Boga?
20. Wyście złe[1] myślili przeciwko mnie, ale Bóg obrócił to w dobre; chcąc uczynić to, co się dziś dzieie, aby zachował tak wielki lud.
21. A przetóż niebóycie się, ia żywić będę was i dziatki wasze; a tak cieszył ie, i mówił z nimi łagodnie.
22. I mieszkał Iózef w Egipcie, sam i dóm oyca iego, a żył Iózef sto i dziesięć lat.
23. I oglądał Iózef syny Efraimowe aż do trzeciego pokolenia. Synowie téż Machyra,[2] syna Manasesowego, porodzili się na kolanach Iózefowych.
V. 24. I rzekł Iózef do braci swéy: Ia umrę, ale Bóg zapewnie nawiedzi was, i wyprowadzi was z ziemi téy do ziemi, o którą przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Iakubowi.
25. I poprzysiągł Iózef syny Izraelowe, mówiąc: Gdy[3] was nawiedzi Pan Bóg, wynieście téż kości moie z tąd.
VI. 26. I umarł Iózef, maiąc sto i dziesięć lat; którego namazawszy wonnemi maściami, włożono do truny w Egipcie.
I. Rozmnożenie potomstwa Iakubowego w Egipcie 1 — 7. II. Inszy Król nastawszy, trapić ie począł 8 — 14. III. I babom, które przy rodzeniu bywały, każdego męszczyznę zabiiać rozkazał 15 — 16. IV. Które iż go nie usłuchały 17 — 19. Bóg im dobrze czynił 20 — 22.
Teć są[4] imiona synów Izraelskich, którzy weszli do Egiptu z Iakubem; każdy z domem swym, weszli:
2. Ruben, Symeon, Lewi, i Iudas.
3. Isaschar, Zabulon, i Beniamyn.
4. Dan, i Neftali, Gad, i Aser.
5. A było wszystkich dusz, które wyszły z piódr Iakubowych, siedmdziesiąt dusz; a Iózef był przed tym w Egipcie.
6. I umarł[5] Iózef, i wszyscy bracia iego, i wszystek on rodzay.
7. A[6] synowie Izraelscy rozrodzili się, i rospłodzili się, i rozmnożyli się, i zmocnili się bardzo wielce, a napełniona iest ziemia nimi.
II. 8. Między tym powstał Król nowy nad Egiptem, który nie znał Iózefa;
9. I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelskich wielki, i możniéyszy nad nas.
10. Przetóż mądrze sobie poczniymy z nimi, by się snadź nie rozmnożył, a ieźliby przypadła woyna, aby się nie przyłączył i on do nieprzyiaciół naszych, i nie walczył przeciwko nam, i nie uszedł z ziemi.
11. A tak ustawili nad nim poborce, aby go dręczyli ciężarami swymi; i zbudował lud Izraelski miasta składu Faraonowi, Pytom i Rameses.
12. Ale im więcéy go trapili, tym więcéy się rozmnażał, i tym więcéy rosł, tak, iż ściśnieni byli dla synów Izraelskich.
13. I podbili Egipczanie syny Izraelskie w niewolą ciężką,
14. I przykrzyli im żywot ich robo-
