słowa iako miecz przerażaiące; ale ięzyk mądrych iest lekarstwem.
19. Wargi prawdomowne utwierdzone będą na wieki; ale króciuchno trwa ięzyk kłamliwy.
20. Zdrada iest w sercu tych, którzy złe myślą; ale którzy radzą do pokoiu, mają wesele.
21. Nie potka sprawiedliwego żadne nieszczęście; ale niezbożnicy pełni będą złego.
22. Obrzydliwością są Panu wargi kłamliwe; ale czyniący prawdę podobaią mu się.
23. Człowiek ostróżny tai umieiętność; ale serce głupich[1] wywoływa głupstwo.
24. Ręka pracowitych będzie panowała; ale zdradliwa będzie dań dawała.
25. Frasunek w sercu człowieczém poniża ie; ale powieść dobra uwesela ie.
26. Zacnieyszy iest nad bliźniego swego sprawiedliwy; ale droga niezbożnych zawodzi ie.
27. Nie upiecze chytry obłowu swoiego; ale człowiek pilny maiętności kosztownych nabędzie.
28. Na ścieszce sprawiedliwości żywot, a na drodze ścieszki iéy niemasz śmierci.
Syn mądry przyimuie ćwiczenie oycowskie; ale naśmiewca nie słucha strofowania.
2. Każdy[2] będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie.
3. Kto strzeże[3] ust swych, strzeże duszy swoiéy; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie ztarty.
4. Dusza leniwego żąda, a nic niema; ale dusza pracowitych zbogaci się.
5. Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny stawa się obrzydliwym i zhańbionym.
6. Sprawiedliwość strzeże tego,[4] który żyie bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika.
7. Znayduie się taki, co się czyni[5] bogatym, a niema nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw.
8. Okup żywota człowieczego iest bogactwo iego; ale ubogi nie słucha łaiania.
9. Światłość sprawiedliwych[6] iasna; ale pochodnia bezbożnych zgaśnie.
10. Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna; ale przy tych, co radę przyymuią, iest mądrość.
11. Bogactwa źle nabyte[7] umnieyszą; ale kto ie zgromadza ręką swą, przyczynia ich.
12. Nadzieia długa wątli serce; ale żądość wypełniona iest drzewem żywota.
13. Kto gardzi słowem Bożém, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania iego, odniesie nagrodę.
14. Nauka mądrego[8] iest źrzódłem żywota ku ochronieniu się sideł śmierci.
15. Rozum dobry dawa łaskę; ale droga przewrotnych iest przykra.
16. Każdy ostróżny umieiętnie sobie poczyna; ale głupi[9] rozpościera głupstwo.
17. Poseł niezbożny upada we złe; ale poseł wierny iest lekarstwem.
18. Ubostwo i zelżywość przyidzie na tego, który się wyłamuie z karności; ale kto przestrzega upominania, wysławiony będzie.
19. Żądość wypełniona słodka iest duszy; ale odstąpić od złego, głupim iest obrzydliwością.
20. Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, ztartym będzie.
21. Nieszczęście grzeszników ściga; ale sprawiedliwym Bóg dobrém nagrodzi.
22. Dobry człowiek zostawia dziedzictwo synom synów swoich; ale maiętność grzesznika sprawiedliwemu zachowana[10] bywa.
