Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/699

Ta strona została przepisana.

4. Słowa ust męża mądrego są iako wody głębokie, a źrzódło mądrości iako potok wylewaiący.
5. Nie dobra to, mieć wzgląd na osobę[1] niezbożnego, aby był podwrócony sprawiedliwy w sądzie.
6. Wargi głupiego zmierzaią do swaru, a usta iego do bitwy wyzywaią.
7. Usta głupiego są[2] upadkiem iego, a wargi iego[3] sidłem duszy iego,
8. Słowa obmowcy[4] są iako słowa zranionych, a wszakże przenikaią do wnętrzności żywota.
9. Kto niedbały w sprawach swoich, bratem iest utratnika.
10. Imię Pańskie iest mocną wieżą;[5] sprawiedliwy się do niéy uciecze, a wywyższony będzie.
11. Maiętność[6] bogatego iest miastem iego mocném, a iako mur wysoki w myśli iego.
12. Przed upadkiem podnosi się[7] serce człowiecze, a sławę uprzedza[8] poniżenie.
13. Kto odpowiada, pierwéy niż wysłucha, głupstwo to iego i zelżywość.
14. Duch męża znosi niemoc swoię; ale ducha utrapionego któż zniesie?
15. Serce rozumne nabywa umieiętności, a ucho mądrych szuka iéy.
16. Dar człowieczy plac mu czyni, i przed wielmożne przywodzi go.
17. Sprawiedliwym zda się ten, kto pierwszy w sprawie swoiéy; ale gdy przychodzi bliźni iego, dochodzi go.
18. Los uśmierza zwady, i między możnymi rozsądek czyni.
19. Brat krzywdą urażony trudnieyszy nad miasto niedobyte, a swary są iako zawory u pałacu.
20. Z owocu ust każdego nasycon[9] bywa żywot iego; urodzaiem warg swych będzie nasycony.
21. Śmierć i żywot iest w mocy ięzyka, a kto go miłuie, będzie iadł owoce iego.
22. Kto znalazł[10] żonę, znalazł rzecz dobrą, i dostąpił łaski od Pana.
23. Ubogi pokornie mówi; ale bogaty odpowiada surowie.
24. Człowiek, który ma przyiacioły, ma się obchodzić po przyiacielsku, ponieważ przyiaciel bywa przychylnieyszy nad brata.

ROZDZIAŁ XIX.

Lepszy iest ubogi,[11] który chodzi w uprzeymości swéy, niżeli przewrotny w wargach swoich, który iest głupim.
2. Zaiste duszy bez umieiętności nie dobrze, a kto iest prędkich nóg, potknie się.
3. Głupstwo człowiecze podwraca drogę iego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce iego.
4. Bogactwa przyczyniaią[12] wiele przyiaciół; ale ubogi od przyiaciela swego odłączony bywa.
5. Fałszywy świadek[13] nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie uydzie.
6. Wiele się ich uniża przed Książęciem, a każdy iest przyiacielem mężowi szczodremu.
7. Wszyscy bracia ubogiego[14] nienawidzą go; daleko więcéy inni przyiaciele iego oddalaią się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.
8. Nabywa rozumu, kto miłuie duszę swoię, a strzeże rostropności, aby znalazł co dobrego.
9. Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.
10. Nie przystoi głupiemu roskosz, ani słudze panować nad Książęty.
11. Rozum człowieczy zawściąga gniew iego, a ozdoba iego iest miiać przestępstwo.
12. Zapalczywość królewska iest iako ryk[15] lwięcia; ale łaska iego iest iako rosa na trawie.
13. Syn[16] głupi iest utrapieniem oycu swemu, a żona[17] swarliwa iest iako ustawiczne kapanie przez dach.

14. Dom i maiętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale[18] żona rostropna iest od Pana.

  1. 3 Moy. 19, 13. 5 Moy. 1, 17. Przyp. 24, 13.
  2. Przyp. 10, 14. r. 13, 3.
  3. Przyp. 12, 13.
  4. Przyp. 26, 22.
  5. Ps. 18, 2. Ps. 91, 2.
  6. Przyp. 10, 15.
  7. Przyp. 11, 2.
  8. Przyp. 15, 33.
  9. Przyp. 12, 14. r. 13, 2.
  10. Przyp. 19, 14.
  11. Przyp. 28, 6.
  12. Przyp. 14, 20.
  13. 5 Moy. 19, 18. 19. Przyp. 21, 28.
  14. Przyp. 14, 20.
  15. Przyp. 20, 2. Przyp. 16, 15.
  16. Przyp. 15, 20. r. 17, 25.
  17. Przyp. 27, 15.
  18. Przyp. 18, 22.