Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/702

Ta strona została przepisana.

25. Leniwego żądość zabiia; bo ręce iego robić nie chcą.
26. Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy[1] udziela, a nie szczędzi;
27. Ofiara niepobożnych iest[2] obrzydliwością, a dopieroż gdyby ią w grzéchu ofiarował.
28. Świadek fałszywy[3] zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie.
29. Mąż niezbożny zatwardza twarz swoię; ale uprzeymy sam sprawuie drogę swoię.
30. Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.
31. Konia gotuią[4] na dzień bitwy; ale od Pana iest wybawienie.

ROZDZIAŁ XXII.

Lepsze iest dobre imię, niż bogactwa wielkie; a przyiaźń lepsza, niż śrebro i złoto.[5]
2. Bogaty i ubogi[6] potkali się z sobą; ale Pan iest obudwu stworzycielem.
3. Ostróżny widząc[7] złe ukrywa się; ale prostacy w prost idąc wpadaią w szkodę.
4. Pokory i boiaźni Pańskiéy nadgrodą iest bogactwo, i sława, i żywot.
5. Ciernie i sidła są na drodze przewrotnego; kto strzeże duszy swéy, oddala się od nich.
6. Ćwicz młodego według potrzeby drogi iego; bo gdy się zstarzeie, nie odstąpi od niéy.
7. Bogaty nad ubogimi panuie; ale ten, co pożycza, sługą bywa tego, który mu pożycza.
8. Kto sieie[8] nieprawość, żąć będzie utrapienie, a rózga gniewu iego ustanie.
9. Oko dobrotliwe, toć[9] będzie ubłogosławione; bo udziela chleba swego ubogiemu.
10. Wyrzuć naśmiewcę, a ustanie zwada; owszem uspokoi się swar i pohańbienie.
11. Kto miłuie czystość[10] serca, iest wdzięczność w wargach iego, temu Król przyiacielem będzie.
12. Oczy Pańskie strzegą umieiętności; ale przedsięwzięcia przewrotnego podwraca.
13. Leniwiec mówi:[11] Lew na dworze, w pośrzód ulicy bym był zabit.
14. Usta obcych niewiast są dół[12] głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam.
15. Głupstwo przywiązane iest do serca młodego; ale[13] rózga karności oddali ie od niego.
16. Kto ciemięży[14] ubogiego, aby sobie przysporzył; także kto dawa bogatemu, pewnie zubożeie.
17. Nakłoń ucha twego, a słuchay słów mądrych, a serce twoie przyłóż ku nauce moiéy;
18. Boć to będzie uciechą, gdy ie zachowasz w sercu twoiém, gdy będą społem sporządzone w wargach twoich.
19. Aby było w Panu ufanie twoie, oznaymuięć to dziś; a ty tak czyń.
20. Izalimci nie napisał znamienitych rzeczy z strony rad i umieiętności,
21. Abymci do wiadomości podał pewność powieści prawdziwych, abyś umiał odnosić słowa prawdy, tym, którzy cię posłali?
22. Nie odzieray[15] nędznego, przeto że nędzny iest; ani ubogiego w bramie uciskay.
23. Albowiem Pan się podeymie sprawy ich, i wydrze duszę tym, którzy im wydzieraią.
24. Nie bądź przyiacielem gniewliwemu, a z mężem popędliwym nie obcuy,
25. Byś snadź nie przywykł ścieszkom iego, a nie włożył sidła na duszę swoię.
26. Nie byway między tymi, którzy ręczą, ani między rękoymiami za długi;

27. Bo ieźlibyś niemiał czym zapła-

  1. Ps. 37, 26.
  2. Przyp. 15, 8. Izai. 1, 13. Ier. 6, 20. Amos. 5, 21.
  3. Przyp. 19, 5. 9.
  4. Ps. 33, 17.
  5. Kazn. 7, 1. 2.
  6. Przyp. 29, 13.
  7. Przyp. 27, 12.
  8. Iob. 4, 8. Ozeasz. 10, 13.
  9. 2 Kor. 9, 6.
  10. Ps. 101, 6.
  11. Przyp. 26, 13.
  12. Przyp. 2, 16. r. 5, 3. r. 7, 5. r. 23, 27.
  13. Przyp. 13, 24. r. 19, 18. r. 23, 14. r. 29, 15.
  14. Przyp. 14, 31. r. 17, 15.
  15. Zach. 7, 1.