cić, przeczżeby kto miał brać pościel twoię pod tobą?
28. Nie przenoś staréy[1] granicy, którą uczynili oycowie twoi.
29. Widziałżeś męża rątszego w sprawach swoich? Takowyć przed Królmi stawa, a nie stawa przed podłymi.
Gdy siędziesz, abyś iadł z panem, uważay pilnie, kto iest przed tobą;
2. Inaczey wraziłbyś nóż w gardło swoie, ieźlibyś był chciwy pokarmu.
3. Nie pragni łakoci iego; bo są pokarmem obłudnym.
4. Nie staray się, abyś się zbogacił; owszem zaniechay opatrzności twoiéy.
5. I miałżebyś obrócić oczy twoie na bogactwo, które prędko niszczeie? bo sobie uczyni skrzydła podobne orlim, i uleci do nieba.
6. Nie iedz chleba człowieka zazdrościwego, a nie żąday łakoci iego.
7. Albowiem iako on ciebie waży w myśli swéy, tak ty waż pokarm iego. Mówić: Iedz i piy, ale serce iego nie iest z tobą.
8. Sztuczkę twoię, którąś ziadł, zwrócisz, a utracisz wdzięczne słowa twoie.
9. Przed głupim nie mów; albowiem wzgardzi rostropnością powieści twoich.
10. Nie przenoś granicy staréy, a na rolą sierotek nie wchodź.[2]
11. Bo obrońca ich możny; onci się podeymuie sprawy[3] ich przeciwko tobie.
12. Obroć do nauki serce twoie, a uszy twoie do powieści umieiętności.
13. Nie odeymuy od młodego karności; bo ieźli go ubiiesz[4] rózgą, nie umrze.
14. Ty go biy rózgą, a duszę iego z piekła wyrwiesz.
15. Synu móy! będzieli[5] mądre serce twoie, będzie się weseliło serce moie, serce moie we mnie;
16. I rozweselą się nerki moie, gdy będą mówiły wargi twoie, co iest prawego.
17. Niech nie zayrzy[6] serce twoie grzesznikom; ale raczéy chodż w boiaźni Pańskiéy na każdy dzień;
18. Bo iż iest[7] zapłata, przeto nadzieia twoia nie będzie wykorzeniona.
19. Słuchay, synu móy! a bądź mądry, i nawiedź na drogę serce twoie.
20. Nie byway między piianicami wina, ani między żarłokami mięsa;[8]
21. Boć piianica i żarłok zubożeie, a ospały w łatach chodzić będzie.
22. Słuchay oyca[9] twego, który cię spłodził, a nie pogardzay matką twoią, gdy się zstarzeie.
23. Kupuy prawdę, a nie przedaway iéy; kupuy mądrość, umieiętność i rozum.
24. Bardzo się raduie oyciec sprawiedliwego, a kto spłodził mądrego, weseli się z niego.[10]
25. Niech się tedy weseli oyciec twóy, i matka twoia, i niech się rozraduie rodzicielka twoia.
26. Synu móy! day mi serce twoie, a oczy twoie niechay strzegą dróg moich.
27. Bo nierządnica iest[11] dół głęboki, a cudza żona iest studnia ciasna.
28. Ona téż iako zboyca zasadzki czyni, a zuchwalce między ludźmi rozmnaża.
29. Komu biada? Komu niestety? Komu zwady? Komu krzyk? Komu rany daremne? Komu zapalenie oczu?
30. Tym, którzy siadaią na winie; tym, którzy chodzą, szukaiąc przyprawnego wina.
31. Nie zapatruy się na wino, gdy się rumieni, i gdy wydawa w kubku łonę swoię, a prosto wyskakuie.
32. Bo na koniec iako wąż ukąsi, a iako żmiia uszczknie;
33. Oczy twoie patrzać będą na cudze żony, a serce twe będzie mówiło przewrotności;
34. I będziesz iako ten, który leży
