Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/709

Ta strona została przepisana.

wa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony iest.
19. Sługa nie bywa słowy naprawiony; bo choć rozumie, iednak nie odpowiada.
20. Uyrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza iest nadzieia[1] o głupim, niż o nim.
21. Kto w roskoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, naostatek będzie chciał bydź za syna.
22. Człowiek gniewliwy[2] wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.
23. Pycha[3] człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuie,
24. Kto społkuie ze złodzieiem, ma w nienawiści duszę swoię; także téż, kto przeklęctwo[4] słyszy, a nie obiawia go.
25. Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieię w Panu, wywyższony będzie.
26. Wiele[5] tych, co szukaią twarzy panów; aleć od Pana iest sąd każdego.
27. Sprawiedliwym iest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzeymości chodzi, iest niezbożnym obrzydliwością.

ROZDZIAŁ XXX.
I. Agur nieumieiętność swoię wyznawa 1 — 6. II. Bogu się modli 7 — 9. III. Naostatek rodzaie ludzi różne, i rzeczy niektóre nienasycone, niepoięte, i niedościgłe, mądre i rostropne opisuie 10 — 33.

1. Te są słowa Agura, syna Iakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityela, do Ityela i Uchala.
2. Zaistem iest głupszy nad inne, a rozumu człowieczego niemam.
3. I nie nauczyłem się mądrości, a umieiętności świętych nie umiem.
4. Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swéy? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię iego? i co za imię Syna iego? Wieszże?
5. Wszelka mowa Boża iest[6] czysta; on iest tarczą tym, którzy dufaią w nim.
6. Nie przydaway do słów[7] iego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.
II. 7. Dwu rzeczy żądam od ciebie, nie odmawiayże mi pierwéy niż umrę.
8. Marność i słowo kłamliwe oddal ode mnie; ubostwa i bogactwa nie daway mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby moiéy;
9. Abym snadź[8] nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż iest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał na daremno imienia Boga mego.
III. 10. Nie podwodź na sługę przed panem iego, być snadź nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.
11. Iest rodzay, który oycu swemu złorzecza, a matce swoiéy nie błogosławi.
12. Iest rodzay, który się zda sobie bydź czysty, choć od plugastwa swego nie iest omyty.
13. Iest rodzay, którego są[9] wyniosłe oczy, i powieki iego wywyższone są.
14. Iest rodzay, którego zęby są iako[10] miecze, a trzonowe zęby iego iako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.
15. Piiawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywaią nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.
16. Grób, i żywot niepłodny, ziemia téż nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć.
17. Oko, które się naśmiewa z oyca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłuią krucy u potoków, i orlęta ie wyiedzą.
18. Te trzy rzeczy są ukryte przede mną, owszem cztery, których nie wiem:

19. Drogi orléy na powietrzu, drogi mężowéy na skale, drogi okrętowéy w pośrzód morza, i drogi mężowéy z panną.

  1. Przyp. 16, 12.
  2. Przyp. 15, 18. r. 26, 21.
  3. Iob. 22, 29. Przyp. 15, 33. r. 18, 12. Matt. 23, 12. Łuk. 14, 11.
  4. 3 Moy. 5, 1.
  5. Przyp. 19, 6.
  6. Ps. 12, 7. Ps. 18, 31. Ps. 119, 140.
  7. 5 Moy. 4, 2.
  8. 5 Moy. 8, 12. 14.
  9. Przyp. 6, 17.
  10. Przyp. 12, 18.