15. I mówił ieszcze Bóg do Moyżesza: Tak rzeczesz do synów Izraelskich: Pan, Bóg oyców waszych, Bóg Iakubów posłał mię do was; toć imię moie na wieki, i to pamiętne moie od narodu do narodu;
16. Idźże, a zgromadź starsze Izraelskie, i mów do nich: Pan, Bóg oyców waszych, ukazał mi się, Bóg Abrahamów, Izaaków i Iakubów, mówiąc: Wspominaiąc wspominałem na was, i widziałem, co się wam dzialo[1] w Egipcie.
17. I rzekłem: Wyprowadzę was z utrapienia Egipskiego do ziemi Chananéyczyka, i Hetéyczyka, i Amoréyczyka, i Ferezéyczyka, i Hewéyczyka, i Iebuzéyczyka, do ziemi, opływaiącéy mlekiem i miodem.
18. Tedy usłuchaią głosu twego, a póydziesz ty i starsi Izraelscy do Króla Egipskiego, i rzeczecie do niego:[2] Pan, Bóg Hebréyczyków, zabieżał nam; przetóż teraz niech póydziemy proszę w drogę trzech dni na puszczą, abyśmy ofiarowali Panu, Bogu naszemu.
V. 19. Ale ia wiem, że wam nie pozwoli Król Egipski odeyść, iedno przez możną rękę.
20. A tak wyciągnę rękę moię, i uderzę Egipt wszystkimi cudami moimi, które będę czynił w pośrzodku iego; a potym wypuści was.
21. I dam łaskę ludowi temu w oczach Egipczanów; i stanie się,[3] gdy wychodzić będziecie, że nie wynidziecie próżni.
22. Ale wypożyczy niewiasta u sąsiady swoi>y, i u gospodyni domu swego, naczynia śrebrnego, i naczynia złotego, i szat; i włożycie ie na syny wasze, i na córki wasze, i złupicie Egipt.
I. Moyżesz z drogi Egipskiéy Panu się wymawia 1. 2. II. Pan go cudami ztwierdza 3 — 12. III. I za towarzysza Aarona naznacza 14 — 26. IV. Do Egiptu idą 27 — 28. V. I posłanie swoie mową i cudami ztwierdzaią 29 — 31.
Potym odpowiadaiąc Moyżesz, rzekł: Ale oto, nie uwierzą mi, i nie usłuchaią głosu mego, bo rzeką: Nie ukazał się tobie Pan.
2. I rzekł mu Pan: Cóż iest w ręce twoiéy? i odpowiedział: Laska.
II. 3. I rzekł: Porzuć ią na ziemię; i porzucił ią na ziemię, a obróciła się w węża, i uciekał Moyżesz przed nim.
4. I rzekł Pan do Moyżesza: Wyciągniy rękę twoię, a uymiy go za ogon; i wyciągnął rękę swoię, i uiął go, i obrócił się w laskę w ręce iego,
5. Abyć uwierzyli, iż ci się ukazał Pan, Bóg oyców ich, Bóg Abrahamów, Bóg Izaaków, i Bóg Iakubów.
6. I rzekł mu Pan ieszcze: Włóż teraz rękę twoię w zanadra twoie; i włożył rękę swoię w zanadra swoie, i wyiął ią, a oto, ręka iego była trędowata iako śnieg.
7. I rzekł: Włóż znowu rękę twoię w zanadra twe; I włożył znowu rękę swoię w zanadra swe; a gdy ią wyiął z zanadra swego; a oto, stała się znowu iako inne ciało iego.
8. I stanie się, ieźlić nie uwierzą i nie usłuchaią głosu znaku pierwszego, tedy uwierzą głosowi znaku poślednego.
9. I stanie się, ieźli nie uwierzą ani tym dwiema znakom, i nieusłuchaią głosu twego, weźmiesz wody rzecznéy, i wyleiesz ią na ziemię; tedy się przemieni woda ona, którą weźmiesz z rzeki, a obróci się w krew na ziemi.
10. I rzekł Moyżesz do Pana: Proszę Panie, nie iestem ia mężem wymownym, ani przed tym ani odtąd, iakoś mówił do sługi twego; bom ciężkich ust i ciężkiego ięzyka.
11. A Pan mu rzekł: Któż uczynił usta[4] człowiekowi? albo kto uczynił niemego, albo głuchego, albo widzącego, albo ślepego, izaż nie Ia Pan?
12. Idźże teraz, a[5] Ia będę z usty twoimi, i nauczę cię, cobyś miał mówić.
13. I rzekł Moyżesz: Słuchay Panie, pośliy proszę tego, kogo posłać masz.
III. 14. I zapalił się gniew Pański na Moyżesza, i rzekł: Azaż niewiem
- ↑
Błąd w druku; powinno być – działo.
- ↑ 2 Moy. 5, 3.
- ↑ 2 Moy. 11, 2. 3. r. 12, 35. 56.
- ↑ Ps. 94, 9.
- ↑ Matt. 10, 19. Mark. 13, 11. Łuk. 12, 12.
