Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/938

Ta strona została przepisana.

przetoż poślę ogień na miasta iego, który pożrze pałace iego.

ROZDZIAŁ IX.


I. Opowiada Izraelczykom pomstę i przyczyny iéy 1 — 13. II. Przyczynia się Prorok o nie 14. III. Oświadcza im sprawiedliwość Bożą nieodmienną 15 — 17.
Nie wesel się, Izraelu! nie raduy się iako inni narodowie, że nierząd płodzisz, odwracaiąc się od Boga swego, a miłuiesz zapłatę wszetecznicy na wszystkich boiewiskach zboża.
2. Boiewisko ani prasa nie będzie ich żywiła, a moszcz omyli ich.
3. Nie będą mieszkać w ziemi Pańskiéy; ale się Efraim wróci do Egiptu, a w Assyryi nieczyste rzeczy ieść będą.
4. Nie będą Panu wina ofiarowali, ani mu będą przyiemne. Ofiary ich będą im iako chléb płaczących; którzybykolwiek[1] z niego iedli, zmazaliby się, przeto że chléb ich za umarłe ich nie wnidzie do domu Pańskiego.
5. Cóż będziecie czynić w dzień uroczysty i w dzień święta Pańskiego?
6. Bo oto, zaginą przez spustoszenie, Egipt zgromadzi ie a Memfis pogrzebie ie; śrebro ich pożądane pokrzywa odziedziczy, a ciernie poroście w przybytkach ich.
7. Przyidą dni nawiedzenia, przyidą dni zapłaty; pozna to Izrael, że ten Prorok ich iest głupi szalony, mąż nikczemny dla mnóstwa nieprawości twoiéy i dla wielkiéy nienawiści twoiéy o Izraelu!
8. Prorok, który straż trzyma nad Efraimem pospołu z Bogiem moim, stał się sidłem ptasznika na wszystkich drogach iego, nienawiść iest w domu Boga iego.
9. Głęboko zabrnęli, popsowali się iako za dni[2] Gabaa; wspomnić Pan na nieprawości ich, i nawiedzi grzechy ich.
10. Znalazłem Izraela iako iagody winne na puszczy; widziałem oyce wasze iako pierwszy owoc figowy na początku ich; ale oni poszli za[3] Baal Fegorem, a oddali się téy obrzydliwości; przetoż będą obrzydłymi, tak iako się im upodobało.
11. Efraim uleci iako ptak, a sława ich zaraz od porodzenia, i od żywota, i od poczęcia.
12. A choćby odchowali syny swe, przecię ich pozbawię wieku męskiego; owszem i onym biada, gdy Ia ich odstąpię.
13. Efraim, iako widzę, iest iako Tyr, wszczepiony na mieyscu roskoszném; wszakże Efraim wywiedzie do morderza syny swoie.
II. 14. Day im Panie! Cóż im dasz? Day im żywot niepłodny a piersi wyschłe.
III. 15. Wszystka złość ich iest w Galgal, przetoż i tam ich nienawidzę; dla złości uczynków ich z domu mego wyrzucę ie, nie będę ich więcéy miłował, wszystkie Książęta ich odporne są.
16. Efraim porażony będzie, korzeń ich uschnie, owocu nie przyniosą; a choćby téż spłodzili, tedy wybiię naymilsze dziatki żywota ich.
17. Odrzuci ie Bóg móy, bo go słuchać nie chcą; a między Pogany tułakami będą.

ROZDZIAŁ X.


I. Obwinia lud Izraelski z grzechów 1 — 4. II. Przegraża im, i Kzięży ich, i bałwanom 5. 6. III. i samemu Królowi 7 — 15.
Izrael iest macicą próżną, owoc przynosi sobie; czym więcéy miewał owocu swego, tym więcéy nabudował ołtarzów; a czém obfitsza iest ziemia iego, tém więcéy nastawiał obrazów.
2. Rozdziela się serce ich, przetoż winnymi są; on pokruszy ołtarze ich, i obrazy ich popsuie.
3. Ponieważ mówią: Nie mamy Króla, nawet nie boimy się Pana, a Król nam co uczyni?
4. Mówią słowa, przysięgaiąc kłamliwie, gdy czynią przymierze; i wzroście sąd iako iad na zagonach polnych.

II. 5. Dla iałowic Bet Aweńskich zatrwożą się obywatele Samaryyscy, gdy kwilić będą nad nim lud iego,

  1. 3 Moy. 10, 19.
  2. Sędz. 19, 16.
  3. 4 Moy. 25, 3.