Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/946

Ta strona została przepisana.

iego nie przestrzegaią, a dadzą się zwodzić kłamstwom swoim, których naśladowali oycowie ich;
5. Ale poślę ogień na Iudę, który poźrze pałace Ieruzalemskie.
III. 6. Tak mówi Pan: Dla trzech występków Izraelskich, owszem dla czterech nie przepuszczę mu, przeto że sprawiedliwego za pieniądze przedawaią, a ubogiego za parę trzewików;
7. Którzy usiłuią, aby na proch potarli głowy ubogich, a drogę pokornych podwracaią; nad to syn i oyciec iego wchodzą do iedneyże dziéwki, aby splugawili imię świętobliwości moiéy;
8. I na szatach zastawionych kłaniaią się przy każdym ołtarzu, a wino tych, co podpadli pod kaźń, piią w domu bogów swoich.
IV. 9. Chociam Ia wytracił Ammorreyczyka[1] od oblicza ich, którego wysokość była iako wysokość cedrów, aczkolwiek warownie stał iako dąb, wszakżem skaził owoc iego z wierzchu, a korzenie iego ze spodku.
10. A was wywiodłem z ziemi[2] Egipskiéy, i prowadziłem was po puszczy czterdzieści lat, żebyście posiedli ziemię Ammorreyczyka.
11. Nad to wzbudzałem z synów waszych Proroki, a z młodzieńców waszych Nazareyczyki; izali nie tak iest, o synowie Izraelowi? mówi Pan.
12. Aleście wy napawali Nazareyczyki winem, a Prorokom zakazowaliście,[3] mówiąc: Nie prorokuycie.
13. Oto, Ia zcisnę ziemię waszę, tak iako ciśnie wóz napełniony snopami.
14. I zginie ucieczka od prędkiego, a mocarz nie pokrzepi mocy swoiéy, i duży nie wybawi duszy swoiéy;
15. A ten, który trzyma łuk, nie ostoi się, i prędki na nogi swe nie uciecze, a ten, który ieździ na koniu, nie zachowa duszy swéy;
16. Ale i rycerz serca zmężałego między mocarzami nago uciecze w on dzień, mówi Pan.

ROZDZIAŁ III.


I. Przegrożka Izraelczykom dla niewdzięczności 1 — 6. II. Napomnienie, aby iéy sobie lekce nie ważyli 7. 8. III. Pogańskie występki, 9. 10. IV. i kaźni za nie przypomina 11 — 15.
Słuchaycie słowa tego, które mówi Pan przeciwko wam synowie Izraelscy! przeciwko wszystkiemu rodzaiowi, którym wywiódł z ziemi[4] Egipskiéy, mówiąc:
2. Tylkom was samych poznał ze wszystkich rodzaiów ziemi; przetoż was nawiedzę dla wszystkich nieprawości waszych.
3. Izali dwa społem póydą nie zgodziwszy się?
4. Izali zaryczy lew w lesie, gdyby nie miał łupu? Izali wyda lwię głos swóy z iaskini swoiéy, gdyby łapać nie miało?
5. Izali ptak wpadnie w sidło na ziemi, gdyby sidła nie było? Izali będzie podniesione sidło z ziemi, gdyby nic nie uwięzło?
6. Izali się ludzie nie lękaią, gdy trąba w mieście zabrzmi? Izali iest w mieście co złego, któregoby Pan nie uczynił?
II. 7. Zaiste nic nie czyni panuiący Pan, chyba żeby obiawił taiemnicę swoię sługom swoim Prorokom.
8. Lew ryczy, któżby się nie bał? Panuiący Pan mówi, któżby nie prorokował?
III. 9. Obwołaycie w pałacach w Azocie i w pałacach ziemi Egipskiéy, a mówcie: Zbierzcie się na góry Samaryi, a obaczcie wielkie zamięszania w pośrzodku iéy, i ucisk cierpiące w niéy;
10. I że nie umieią czynić, co iest prawego, mówi Pan, zbieraiąc na pałacach swoich skarby z zdierstwa i z łupiestwa.
IV. 11. Przetoż tak mówi panuiący Pan: Oto, nieprzyiaciel około téy ziemi, a ten odeymie od ciebie siłę twoię, i rozchwycone będą pałace twoie.

12. Tak mówi Pan: Iako wyrywa pasterz z paszczęki lwiéy dwa gnaty albo kęs ucha, tak wyrwani

  1. 4 Moy. 21, 24. 5 Moy. 2, 31. Ioz. 24, 8.
  2. 2 Moy. 12, 51.
  3. Amos. 7, 12.
  4. 2 Moy. 19, 5. 5 Moy. 4, 20.