Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/973

Ta strona została przepisana.

8. A zawoławszy mię rzekł do mnie, mówiąc: Oto te, które wyszły do ziemi północnéy, uspokoiły ducha mego w ziemi północnéy.
III. 9. I stało się słowo Pańskie do mnie, mówiąc:
10. Weźmi od tych, co byli poimani od Cheldaiego i od Tobiasza, i od Iedaiasza, (a ty przyidziesz tegoż dnia, i wnidziesz do domu Iosyasza, syna Sofoniaszowego) którzy idą z Babilonu;
11. Weźmi, mówię, śrebro i złoto, a uczyń korony, a włoż ie na głowę Iesuego, syna Iozedekowego, Kapłana naywyższego,
IV. 12. I rzecz do niego, mówiąc: Tak powiada Pan zastępów, mówiąc: Oto mąż, którego imię iest[1] Latorosl, który z mieysca swego wyroście, ten wystawi kościół Panu.
13. Bo ten ma wystawić kościół Panu, ten zaś przyniesie sławę, i siedzieć i panować będzie na stolicy swoiéy, i będzie Kapłanem na stolicy swoiéy, a rada pokoiu będzie między nimi obiema.
14. A te korony zostaną Chelemowi, i Tobiaszowi, i Iedaiaszowi, i Chenowi, synowi Sofoniaszowemu, na pamiątkę w kościele Pańskim.
15. Bo dalecy przyidą, a będą budować kościół Pański; i dowiecie się, że Pan zastępów posłał mię do was; a to się stanie, ieźli pilnie słuchać będziecie głosu Pana, Boga swego.

ROZDZIAŁ VII.


I. Odpowiedź ludowi Iudskiemu od Boga dana z strony postów 1 — 7. II. Woli Bożéy ogłaszenie, i obwinienie ich z ociątności 8 — 14.
Potym stało się roku czwartego Daryusza Króla, stało się słowo Pańskie do Zacharyasza dnia czwartego, miesiąca dziewiątego, który iest Kislef;
2. Gdy posłał lud do domu Bożego Sarassara i Regiemmelecha, i męże iego, aby się modlili przed obliczem Pańskiém;
3. I aby mówili do Kapłanów, którzy byli w domu Pana zastępów, także i do Proroków, mówiąc: Izali ieszcze płakać będę miesiąca piątego, wyłączywszy się tak, iakom iuż czynił przez kilka lat?
4. I stało się słowo Pana zastępów do mnie, mówiąc:
5. Rzecz do wszystkiego ludu téy ziemi, i do Kapłanów, mówiąc: Gdyście[2] pościli i płakali piątego i siodmego miesiąca przez te siedmdziesiąt lat, izażeście mnie, mnie, mówię, post pościli?
6. A gdy iecie albo piiecie, izali nie sobie iecie i nie sobie piiecie?
7. Izaliście nie tak czynić mieli według słowa, które przepowiedział Pan przez Proroki przeszłe, gdy ieszcze Ieruzalem bezpieczeństwa i pokoiu używało, i miasta iego około niego, i lud w stronie południowéy i po polach mieszkał (w pokoiu?)
II. 8. I stało się słowo Pańskie do Zacharyasza, mówiąc:
9. Tak powiedział Pan zastępów, mówiąc: Sprawiedliwie[3] sądźcie, a miłosierdzie i litość pokazuycie każdy nad bliźnim swoim;
10. A wdowy i sieroty, i przychodnia, i ubogiego[4] nie uciskaycie, i złego ieden przeciwko drugiemu nie myślcie w sercu swoiém.
11. Ale nie[5] chcieli dbać; i obrócili się tyłem, a uszy swe zatulili, aby nie słuchali.
12. Serca téż swe zatwardzili iako dyament, aby nie słuchali zakonu tego i słów, które posyłał Pan zastępów duchem swoim przez Proroki przeszłe, zkąd przyszedł wielki gniew od Pana zastępów.
13. Bo iako oni, gdy ich wołano, nie słuchali, tak téż, gdy oni wołali,[6] nie wysłuchałem, mówi Pan zastępów.

14. I rozproszyłem ie iako wicher między wszystkie narody, których nie znali, i ta ziemia spustoszała po nich, tak że nie był przechodzący i wracaiący się; a tak ziemię pożądaną w spustoszenie obrócili.

  1. Ier. 23, 5.
  2. Izai. 58, 5. Zach. 8, 13.
  3. Zach. 8, 16.
  4. 2 Moy. 22, 21. 22. 3 Moy. 19, 33. Izai. 1, 23. Ier. 5, 28.
  5. Iz. 42, 23. Ier. 2, 27.
  6. Przyp. 1, 24. 25. 28. Izai. 1, 15. Ier. 11, 11. r. 14, 12. r. 65, 12. Ezech. 8, 18.