Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/978

Ta strona została przepisana.

obywatelom Ieruzalemskim na omycie grzechu i nieczystości.
II. 2. I stanie się dnia onego, mówi Pan zastępów, że wykorzneię[1] imiona bałwanów[2] z ziemi, tak że nie będą więcéy wspominane; do tego i te Prorok i ducha nieczystego zniosę z ziemi.
3. I stanie się, gdyby kto daléy prorokował, że mu rzeką oyciec iego i matka iego, którzy go spłodzili: Nie będziesz żył, przeto żeś kłamstwo mówił w imieniu Pańskiém; i przebiią go oyciec iego i matka iego, którzy go spłodzili, że prorokował.
4. I stanie się dnia onego, że się zawstydzą oni Prorocy, każdy za widzenie swoie, gdyby prorokowali, i nie obleką się w suknią kosmatą, aby kłamali;
5. Ale każdy rzecze: Nie iestem ia Prorokiem, ale rolnikiem; bo mię tego nauczono od dzieciństwa mego.
6. A ieżeli mu kto rzecze: Cóż to masz za rany na ręku twoich! Tedy rzecze: Temi iestem zraniony w domu tych, którzy mię miłuią.
III. 7. O mieczu! ockni się na pasterza mego, i na męża towarzysza mego, mówi Pan zastępów; uderz[3] pasterza, a owce rozproszone będą; ale zaś obrócę rękę moię ku maluczkim.
IV. 8. Bo się stanie po téy wszystkiéy ziemi, mówi Pan, że dwie części w niéy wytracone będą i pomrą, a trzecia zostanie w niéy.
9. I wwiodę i onę trzecią część do[4] ognia, a wypławię ie iako pławią śrebro, a doświadczać ich będę, iako doświadczaią złota; każdy będzie wzywał imienia mego, a Ia go wysłucham; rzekę: Tyś lud móy, a on rzecze: Tyś Pan[5] Bóg móy.

ROZDZIAŁ XIV.


I. Proroctwo o zburzeniu Ieruzalemu 1. 2. II. o obronie i zbawieniu kościoła 3 — 11. III. o kaźniach prześladowców kościoła Bożego 12 — 15. IV. o wezwaniu Poganów do Chrystusa 16 — 19. V. i o gorliwości ludu Bożego 20. 21.
Oto,[6] przychodzi dzień Pański, a rozdzielone będą korzyści twoie w pośrzodku ciebie.
2. Bo zgromadzę[7] wszystkie narody przeciwko Ieruzalemowi na woynę, a miasto wzięte będzie, i domy rozchwycone będą, i niewiasty pogwałcone będą; a gdy póydzie część miasta w poimanie, ostatek ludu nie będzie wygładzony z miasta.
II. 3. Bo wynidzie Pan, i będzie walczył przeciwko onym narodom, iako zwykł woiować w dzień potykania.
4. I staną nogi iego w on dzień na[8] górze oliwnéy, która iest przeciwko Ieruzalemowi na wschód słońca, a góra oliwna się na poły rozszczepi na wschód i na zachód słońca rozpadliną bardzo wielką, i odwali się połowa onéy góry na północ, a połowa iéy na południe.
5. Tedy ucieczecie przed doliną gór; (bo dolina tych gór dosięże aż do Azal) będziecie, mówię, uciekać, iakoście uciekali przed trzęsieniem[9] ziemi za dni Ozyasza, Króla Iudskiego, gdy[10] przyidzie Pan, Bóg móy, i wszyscy Swięci z nim.
6. I stanie się dnia onego, że nie będzie światłości drogiéy, ani ciemności gęstéy;
7. Lecz będzie dzień[11] ieden, który iest wiadomy Panu, a nie będzie dnia ani nocy; wszakże czasu wieczornego będzie światło.[12]
8. A dnia onego wynidą wody[13] żywe z Ieruzalemu; połowa ich do morza na wschód słońca, a połowa ich do morza ostatniego, a to będzie w lecie i w zimie.
9. A Pan będzie Królem nad wszystką ziemią; w on dzień będzie Pan ieden, i imię iego iedno.

10. I uczyniona będzie ta wszystka ziemia, iako równina od Gabaa aż do Remmon na południe ku Ieruzalemu, który wywyższony będąc stać będzie na mieyscu swoiém od bramy Beniaminowéy aż do mieysca bramy pierwszéy i do bramy węgiełnéy, a od wieży Chananeel aż do pras królewskich.

  1. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – wykorzenię.
  2. Ezech. 30, 13.
  3. Matt. 26, 31. Mark. 14, 27.
  4. Przyp. 17, 3.
  5. Ian. 20, 18.
  6. Iz. 39, 6.
  7. Zach. 12, 3.
  8. Dzie. 1, 12.
  9. Amos. 1, 1.
  10. Obiaw. 19, 14. Iud. w. 14.
  11. Obiaw. 21, 25.
  12. Izai. 60, 20. Obiaw. 21, 23.
  13. Ezech. 47, 1. Ioel. 3, 18. Obiaw. 22, 1.