Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/980

Ta strona została przepisana.

ważacie imię moie, a wszakże mówicie: W czémże lekce poważamy imię twoie?
7. Którzy przynosząc na ołtarz móy ofiarę splugawioną mówicie: Czémżeśmy cię splugawili? Tém, że mówicie: Stół Pański splugawiony iest
8. Bo gdy przywodzicie co[1] ślepego iest, na ofiarę, izali to nie zła rzecz? I gdy przywodzicie chrome i chore, izali to nie zła rzecz? Ofiaruy to iedno Książęciu twemu, obaczysz, ieżeli mu się to podobać będzie, a przyimieli twarz twoię, mówi Pan zastępów.
9. Przetoż teraz błagaycie proszę oblicze Boże, aby się zmiłował nad nami; ale póki się to dzieie z ręki waszéy, izali przyimie oblicze którego z was? mówi Pan zastępów.
III. 10. Owszem kto iest między wami, aby zawarł drzwi, albo darmo zapalił na ołtarzu moim? Niemam chęci do was, mówi Pan zastępów, i[2] ofiary nie przyimę z ręki waszéy.
11. Albowiem od wschodu[3] słońca aż do zachodu iego wielkie iest imię moie między narody, a na wszelkiém mieyscu przyniesione będzie kadzenie imieniowi memu i ofiara czysta; wielkie zaiste imię moie będzie między narody, mówi Pan zastępów.
12. Lecz wy plugawicie ie, gdy mówicie:[3] Stół Pański splugawiony iest; a co nań kładą, iest wzgardzonym pokarmem.
13. Mówicie téż: O iakaż to praca! choćbyście to zdmuchnąć mogli, mówi Pan zastępów; bo przynosicie to, co iest wydartego, i chromego i zchorzałego, a przynosicie to na ofiarę: izali to przyimę z ręki waszéy? mówi Pan.
IV. 14. I owszem przeklęty iest zdradliwy, który maiąc w trzodzie swéy samca, a przecię czyniąc śluby ofiaruie Panu to, co iest ułomnego; bom Ia Królem[4] wielkim, mówi Pan zastępów, a imię moie straszne iest między narody.

ROZDZIAŁ II.


I. Przegrożka Kapłanom 1 — 3. II. Przymierze z przodkami ich, i żywot przykładny 49[5]. III. Obwinienie ich, i lusu z nieporządnego małżeństwa 10 — 16. IV. i z krnąbności 13[6].
A tak teraz do was mówię to rozkazanie, o Kapłani!
2. Ieźli nie usłuchacie, i ieźli nie złożycie do serca, abyście dali chwałę imieniowi memu, mówi Pan zastępów, tedy poślę na was[7] przeklęctwo, a przeklinać będę błogosławieństwa wasze; owszem iużem ie przeklął: boście tego nie złożyli do serca.
3. Oto, Ia wam popsuię siewy wasze, a wrzucę[8] łayno na twarzy wasze, łayno, mówię, ofiar waszych, tak, że was przytargnie do siebie.
II. 4. I[9] dowiecie się, iżem posłał do was to rozkazanie, aby było przymierze moie z Lewim, mówi Pan zastępów.
5. Przymierze moie było z nim żywota i pokoiu, a dałem mu ie dla boiaźni; bo się mnie bał, i dla imienia moiego skruszony był.
6. Zakon prawdy był w uściech iego, a[10] nieprawość nie była znaleziona w wargach iego; chodził zemną w pokoiu i w prawości, i wielu odwrócił od nieprawości.
7. Bo wargi kapłańskie umieiętności strzedz maią, a pytać się będą na zakon z ust iego; Aniołem zaiste iest Pana zastępów.
8. Aleście wy zstąpili z drogi, i byliście zgorszeniem wielom w zakonie, zepsowaliście przymierze Lewiego, mówi Pan zastępów.
9. Przetoż i Iam was uczynił wzgardzone i poniżone u wszystkich ludzi, tak iakoście wy nie strzegli dróg moich, a mieliście wzgląd na osobę w zakonie.
III. 10. Izali nie ieden oyciec iest[11] nas wszystkich? Izali nie ieden[11] Bóg stworzył nas? Czemuż tedy brat zdradza brata swego, gwałcąc przymierze oyców naszych?

11. Zdradliwie się sprawuie Iuda, a obrzydliwość się dzieie w Izraelu i w

  1. 3 Moy. 22, 20.
  2. Mal. 2, 13. Izai. 1, 11. Ier. 6, 20. Amos. 5, 21.
  3. 3,0 3,1 Ps. 113, 3.
  4. Ps. 47, 3.
  5. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – 4 — 9.
  6. Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; powinno być – 17.
  7. 3 Moy. 26, 14. 5 Moy. 28, 15.
  8. Am. 5, 21.
  9. Zach. 2, 9.
  10. Sof. 3, 13.
  11. 11,0 11,1 Iob. 31, 15.