Strona:Biblia Gdańska wyd.1840.pdf/981

Ta strona została przepisana.

Ieruzalemie; bo Iuda splugawił świętobliwość Pańską, w któréy się kochać miał, poiąwszy za żonę córkę boga obcego.
12. Pan męża, który to czyni, wykorzeni z namiotów Iakubowych, tak czuiącego, iako i odpowiadaiącego i ofiaruiącego dar Panu zastępów.
13. A toście drugi raz uczynili, okrywaiąc łzami ołtarz Pański, płaczem i wołaniem, tak że więcéy nie patrzy na dar, i nie przyimuie wdzięcznéy ofiary z ręki waszéy.
14. Wszakże mówicie: Dla czegoż to? Dla tego, że Pan iest świadkiem między tobą i między żoną młodości twoiéy, przeciw któreyś ty wystąpił, gdyż ona iest towarzyszką twoią, i żoną przymierza twego.
15. Bo azaż nie uczynił iednym, choć mu ieszcze ducha zbywało? A czemuż iednym? aby szukali nasienia Bożego; a tak strzeżcie ducha swego, a z żoną młodości swoiéy się zdradliwie nie obchodźcie;
16. Bo on ma w nienawiści opuszczenie żony, mówi Pan, Bóg Izraelski, przeto że taki okrywa okrucieństwo płaszczem iego, mówi Pan zastępów; a tak strzeżcie ducha waszego, a nie obchodźcie się zdradliwie.
IV. 17. Pracęście zadali Panu[1] słowy swoiemi, a przecię mówicie: W czémżeśmy mu pracę zadali? W tém, gdy mówicie: Wszelki, który złość czyni, podoba się Panu, i w tych ma kochanie; albo: Gdzież iest Bóg sądu?

ROZDZIAŁ III.


I. Proroctwo o przyiściu Iana Chrzciciela, i Chrystusa Pana. II. o mocy i sprawie iego 2 — 6. III. Przypomnienie grzechów ludu 7 — 9. IV. Napomnienie ich do pokuty 10 — 18.
Oto, Ia posyłam Anioła[2] mego, który zgotuie drogę przed obliczem moiém; zarazem przyidzie do kościoła swego Panuiący, którego wy szukacie, i Anioł przymierza, którego wy żądacie; oto, przyidzie, mówi Pan zastępów.
II. 2. Lecz któż będzie mógł znieść dzień przyiścia iego? I kto się ostoi, gdy się on okaże? Bo on iest iako ogień roztapiaiący, i iako mydło blecharzów.
3. I będzie siedział roztapiaiąc i[3] wyczyściaiąc śrebro, i oczyści syny Lewiego, i przepławi ie iako złoto i iako śrebro, i będą ofiarować Panu dar w sprawiedliwości.
4. Tedy Panu będzie wdzięczna ofiara od Iudy i od Ieruzalemu, iako za dni pierwszych i iako za lat starodawnych.
5. Ale się do was przybliżę z sądem, i będę świadkiem prędkim przeciwko czarownikom, i przeciwko cudzołożnikom, i przeciwko krzywoprzysiężcom, i przeciwko tym, którzy krzywdę czyniąc zatrzymywaią zapłatę naiemnikowi, wdowie i sierocie i cudzoziemcowi krzywdę czynią, a nie boią się mnie, mówi Pan zastępów.
6. Gdyż Ia Pan nie[4] odmieniam się, przetoż wy, synowie Iakubowi! nie iesteście zniszczeni.
III. 7. Zaraz ode dni oyców waszych odstąpiliście od ustaw moich, a nie strzegliście ich; nawróćcież[5] się do mnie, a nawrócę się do was, mówi Pan zastępów. Ale mówicie: W czémże się nawrócimy?
8. Izali człowiek ma Boga złupić, że wy mnie łupicie? Wszakże mówicie: W czémże cię łupimy? W dziesięcinach i w ofiarach.
9. Zgołaście przeklęci, iż mię tak łupicie, wy i wszystek naród wasz.
IV. 10. Znieście wszystkę dziesięcinę do szpichlerza, aby była żywność w domu moim, a doświadczcie mię teraz w tém, mówi Pan zastępów; ieźli wam nie otworzę[6] okien niebieskich, a nie wyleię na was błogosławieństwa, tak że go nie będziecie mieli gdzie podziać;
11. I zgromię dla was pożeraiącego, a nie popsuię wam urodzaiu ziemskiego, i nie pochybi winna macica na polu, mówi Pan zastępów.

12. I będą was błogosławić wszyscy narodowie; bo wy będziecie ziemią roskoszną, mówi Pan zastępów.

  1. Mal. 3, 13. 14.
  2. Matt. 11, 10. Mark. 1, 2. Łuk. 7, 27.
  3. Ez. 22, 22. Zach. 13, 9.
  4. 4 Moy. 23, 19. 1 Sam. 15, 20.
  5. Zach. 1, 3.
  6. 1 Moy. 7, 11. 2 Król. 72, 19.