Strona:Biblia Wujka 1840 Vol. II part 2.djvu/183

Ta strona została przepisana.




KSIĘGI PIERWSZE

MACHABEYSKIE.



TYch kśiąg acz Żydzi w poczćie kśiąg świętych nie maią, przeto iż historie w nich opisane, działy się dobrze po czaśiech Esdrasza Doktora, który Żydom Canon, to test, poczet kśiąg świętych złożył, iako Jozephus świadczy lib. 1. con. Apionem: wszakże ie kośćiół Chrześćiański za kśięgi Boskie prziymuie, y bez żadnego wątpienia między innemi kśięgami świętemi policza. Iako y stare Koncilia y Oycowie świadczą: y Augustyn ś. tak wyraźnie mówi: Libros Machabaeor. non Judaei sed Ecclesia pro Canonicis habet, lib. 18 civit. cap. 36. Księgi Machabeyskie nie Żydzi, ale kośćiół ma za święte a Boskie kśięgi. W tych tedy kśięgach ono wielkie, a przez proroków obwołane Żydów od Antiocha króla, y od potomków iego utrapienie y wybawienie ich przez Judę Machabeusza, y przez braćią iego opisane mamy.




ROZDZIAŁ I.

Po śmierci Alexandra króla Macedońskiego królował Antiochus, ten oburzywszy się na Jeruzalem, uczyniwszy zamordowanie ludźi wielkie, kośćiół wyłupił, potym y spalił miasto, bałwochwalstwa Żydom opisał, y roskazał: y zbudowawszy im bałwana, chwalić go pod gardłem przykazał, y do tego żydy przynukał, drudzy przedśię żywot raczéy traćili, niż się na bałwochwalstwo poddali.

1.Y Stało nię potym gdy Alexander Filipów Macedończyk, który pierwszy królował w Grecyiéy, wyszedszy z źiemie Cethym, poraził Dariusza króla Persów y Medów:

2.Zwiódł wiele bitew, y odźierzał wszytkich zamki, y pozabiiał króle źiemskie:

3.Y przeszedł aż do granic źiemie, y zabrał łupy mnostwa narodów, y umilkła źiemia przed oczyma iego.

4.Y zebrał śiłę, y woysko barzo mocne: y wywyższyło się y podniosło serce iego:

5.Y odźierżał krainy narodów, y króle: y stali mu się hołdównikami.

6.A potym upadł na łoże, y poznał że umrzeć miał.

1.Y wezwał zacnych służebników swych, którzy od młodośći z nim wychowani byli: y rozdzielił im królestwo swe, iescze za żywota.

8.A królował Alexander przez dwadzieścia lat, y umarł.

9.Y odżierżeli słudzy iego królestwo, każdy na swym mieyscu.

10.Y włożyli na się korony wszyscy po śmierći iego, y synowie ich po nich przez wiele