Strona:Dzieła M. T. Cycerona tłum. Rykaczewski t. 1 Mowy.djvu/175

Ta strona została przepisana.

Nie było prawie sporu o oskarżenie, w którymby ten co był kwestorem nie został odrzucony. Dla tego ani L. Pilonowi nie pozwolono pozywać Serwiliusza[1], ani M. Aureliuszowi Skaurowi L. Flakka[2] ani Kn. Pompejuszowi T. Albucyusza[3]: a żaden z nich dla niegodności nie był odrzucony, lecz żeby chęć potargania ścisłych związków powagę sędziów nie była potwierdzona. Ów Kn. Pompejusz tak się spierał z K. Juliuszem[4], jak ty ze mną; był bowiem kwestorem Albucyusza, jak ty Werresa. Juliusz tę z sobą przynosił do oskarżenia powagę, że jak ja teraz od Sycylianów, tak on wtenczas od Sardów był proszony żeby się podjął ich sprawy. Zawsze ten powód był wielkiej wagi: zawsze byłato uczciwa przyczyna oskarżenia, kiedy kto w obronie sprzymierzeńców, dobrego bytu prowincyi, pożytku obcych narodów, podejmował nieprzyjaźń, wystawiał się na niebezpieczeństwo, łożył staranie, pracę, usilność.

XX. Bo jeżeli przyczyna tych, którzy dogadzając tylko swoim cierpieniom, nie pożytkom Rzeczypospolitej, krzywd swoich chcę dochodzić, ma za sobą powszechne przyzwolenie; o ileż zacniejszym i nie tylko powszechne przyzwolenie, ale nawet wdzięczność zyskać powinnym jest powód tego, który nie doznawszy osobiście żadnej krzywdy, wzrusza się na cierpienia i krzywdy sprzymierzeńców i przyjaciół ludu Rzymskiego? Kiedy niedawno L. Pizo[5], dzielny

  1. Serwiliusz Vatia, ojciec P. Serwiliusza Izauryka, rządząc jakaś prowincyi roku 214 przed Chr., miał kwestorem L. Weturiusza Filona.
  2. L. Waleriusz Flakkus, będąc konsulem roku 131 przed Chr. lub pretorem na kilka lat pierwej, miał za kwestora M. Aureliusza Skaura, który zostawszy konsulem roku 108, był pobity przez Cymbrów, a w trzy lata potem będąc legatem Kn. Malliusza Maxyma, dostał się do niewoli i życie u nich postradał.
  3. Kn. Pompejusz Strabo, ojciec wielkiego Pompejusza, był kwestorem T. Albucyusza, który rządził Sardynią roku 114 przed Chr. Chciał go oskarżyć za zdzierstwo, ale mu nie pozwolono, dla tego że był jego kwestorem.
  4. K. Juliusz Cezar, sławny mówca, jest jedną z osób rozmawiających w dziele Cycerona De oratore. Jemu sąd dał pierwszeństwo przed Pompejuszem Strabonem w oskarżeniu Albucyusza. Zabito go z rozkazu Mariusza wraz z mowcą M. Antoniuszem, i głowę jego wystawiono na mównicy.
  5. L. Kalpurniusz Pizo, który sprawował z wielką zaletą preturę w Rzymie, tegoż co i Werres roku (obacz drugiej mowy przeciw Werresowi część pierwszą, 46), był wnukiem L. Kalpurniusza Pizona Frugi, konsula roku 133 przed