Strona:Dzieła Wiliama Szekspira T. II.djvu/357

Ta strona została przepisana.
349
OBJAŚNIENIA.

wziętości pomagała miłość wojska, tę zaś zjednał sobie poufałością postępowania i niezmierną szczodrobliwością.
Mimo te zalety serca i umysłu, wylał się na wielokrotne i ledwo do wiary podobne zbytki i w nich czas trawił na igrzyskach, biesiadach i ucztach. Przymnożyła je jeszcze kochanka jego, królowa Egiptu, Kleopatra.
Płynęła Cydnem licznymi okręty, a ten, który ją wiózł, ozdobny rzeźbą, lśnił się od złota; srebrne wiosła dzierżyli majtkowie, wiatr rozdymał purpurowe żagle. Na wzór kupidynów przebrane dzieci i przedziwnej urody dziewczęta udając nimfy, otaczały jej łoże, na którem wśród woni, kadzideł, obsypana kwiaty, spoczywała rozkosznie. Wdzięk jej urody zadziwiał wszystkich i w słodkiem omamieniu mieli ją za boginię.
Łączyła zaś z cudowną urodą biegłość w naukach i sztukach. Skłoniła więc ku sobie serce Antoniusza i umiejąc korzystać z powabów swoich, w krótkim czasie zupełną nad nim zyskała władzę. Wszystko więc szło podług jej woli i rozporządzenia. Wymogła; to na Antoniuszu, iż porzuciwszy przedsięwziętą wyprawę przeciw Partom, udał się za nią do Aleksandryi i tam w jej towarzystwie czas trawił na biesiadach i ucztach.
Jakby z głębokiego snu obudzony porzucił Antoniusz Egipt i zebrawszy wojsko szedł przeciw Partom. W drodze odebrawszy wiadomość o śmierci żony, Fulwii. wrócił, się nazad i przybywszy do Rzymu, gdy zastał łatwego do ugody Oktawiusza, odnowił z nim dawne przymierze. Ażeby zaś tem mocniejszą była zawarta między nimi przyjaźń, pojął w małżeństwo siostrę jego Oktawię, wdowę po Marcellu. Z wielką okazałością odprawiły się w Rzymie obchody ślubne, i przy tej okoliczności znajdujący się razem tryumwirowie uczynili między sobą podział. Antoniuszowi dostała się Azya i Egipt, Lepidowi Afryka, przy Oktawiuszu został Rzym z resztą państwa. Że zaś jeszcze syn Pompejusza znaczne miał wojsko, weszli z nim w ugodę, oddając mu Sycylię i Sardynię.