Strona:Dzieło wielkiego miłosierdzia.djvu/34

mijam tu szczególne łaski i dary, jakich udzielił Pan w tym czasie mojej duszy i niektórym Maryawitom, a opisuję tylko te, które mają ścisły związek z całem Dziełem. —
 Najczęściej przemawiał Pan Jezus i nauczał mię w czasie odmawiania Brewiarza, a raz powiedział mi: „Mówiąc Brewiarz, chcę, żebyś mi wynagradzała za Kapłanów, którzy nie odmawiają, albo źle odmawiają." I Sam przeznaczył mi intencję. — Inną razą, w czasie mówienia godzin kanonicznych przemówił Pan: „Kapłani nieczyści" i takim bólem zalał moją duszę, że wydałam okrzyk; po chwili powiedział: „W Miłosierdziu Mojem przebaczę Im, a w dobroci Mojej powstrzymam Ich, ale ty masz być ofiarą błagalną." Wtedy ustał ból, a radość uczułam; ale znowu przemówił Pan: „Ziemia cała zalana nieczystością" (i duszę moją napełnił wielkim smutkiem). „W Miłosierdziu Mojem przebaczę, w Dobroci Mojej powstrzymam, ale adoracya wasza ma być ubłagania." — Raz modląc się prosiłam Pana Jezusa, żeby mi wyjaśnił: jeżeli życie Maryawitów jest przez Niego Samego objawione, dlaczego Ich nie uznają i szydzą? Szukałam w sobie winy i przypisywałam to moim grzechom, albo złudzeniu. Wtedy odpowiedział Pan: „To jest Dzieło Wielkiego Miłosierdzia i chcę, aby w szczegółach było podobne do Dzieła Odkupienia; tylko umysły poziome tego nie rozumieją i nie chcą rozumieć. Wola Moja musi się spełnić co do słowa, co do słowa, co do słowa, jeżeli nie w Miłosierdziu, to w Sprawiedliwości, — a wtedy biada Im, biada temu miastu." Zapytałam: „Panie, co to znaczy?" Odpowiedział Pan: „Jeśli odrzucą Miłosierdzie, dosięgnie Ich Sprawiedliwość." — Miałam też wyjaśnienie, że słowa Pana Jezusa nie odnosiły się tylko do naszego miasta, ale do każdej miejscowości, w której odrzucą Miłosierdzie (Dzieło Miło-