Strona:E. W. Hornung - Pamiętnik złodzieja.pdf/93

przy stole? Do spłatania figla użyłeś niewątpliwie innych zręcznych ajentów?
 — Jeden wystarcza najzupełniej w tych okolicznościach, mój kochany — rzekł Raffles chłodno, poczem rozparł się wygodnie w krześle i zapalił papierosa.
 Sięgnąłem także do ofiarowanej mi cygarniczki, bo daremnie było sprzeczać się z Rafftles’m; nieprawdopodobne fakta przez niego dokonane, zasługiwały na wiarę.
 — Nie mam zamiaru krytykować środków, które ułatwiły ci spełnienie śmiałego przedsięwzięcia — mówiłem — Nietylko pobiłeś nieprzyjaciół, występujących przeciwko tobie z tak przeważającemu siłami, ale jeszcze zdołałeś ich omamić najzupełniej i będą jedli potulnie z ręki twojej do końca dni swoich. Nie wmawiaj we mnie wszelako, że sam jeden bez niczyjej pomocy zdołałeś urządzić tę sztuczkę — zawołałem z uniesieniem — Nie dbam do licha, i nie pytam, kto ci skutecznej użyczył pomocy; jest to najzręczniejszy figiel, jaki wypłatałeś w życiu swojem!
 Nie widziałem rzeczywiście Refflesa nigdy tak promieniejącym radością, więcej zadowolonym ze świata i z siebie, dumniejszym z dokonanego dzieła.
 — Opowiem ci wszystko, jak się to stało, Bunny, jeśli zrobisz, o co poproszę.
 — Mów, stary druhu, zadość uczynię życzeniom twoim.
 — Zagaś światło elektryczne.
 — We wszystkich lampach?
 — Co do jednej.
 — Rzecz załatwiona; cóż dalej?
 — Idź do okna w pokoju od tyłu i otwórz okienicę.