Ta strona została przepisana.
Lecha, o śpiące wstań orle białe,
Płyń na chorągwi z Lachami;
Polska skona chyba z nami,
A z jej życiem świata życie całe.
Hurra! do boju, do chwały,
Wiedź nas orle! orle biały!
Bój ten ostatni z światem i Carem —
Skon piekłu — nie tobie Panie.
Grzmią trąby! błysło świtanie,
Biały orle, pod twoim sztandarem.
Mścicieli niebieskiej chwały,
W bój! hurra! wiedź orle biały! —
1855!
PIEŚŃ STUDENCKA.
Pisana r. 1856 w Krakowie.
I.
Cieszmy się za dni młodości,
Że przybieży czas,
Gdy w serc godnej wzajemności
Tyran pozna nas!
Jakiekolwiek dni koleje,
Możem, możem, mieć nadzieję
Że się będziem bić!
Że się będziem bić!
II.
Pod białego orła pióry,
Lecąc w orli lot,
Bracia oręż! i do góry
Sztandar w krwawy splot!
Jakiekolwiek i t. d.
