Strona:Geopolityka.pdf/128

Ta strona została uwierzytelniona.
Myśl geopolityczna w Polsce

syjskim. Ścisłe współdziałanie Polski z odrodzonymi państwami na Wschodzie miało stać się gwarancją nowego układu geopolitycznego w Europie Środkowo-Wschodniej, który szeroko nawiązywał do przedwojennej koncepcji Międzymorza i polityki prometejskiej[1].
Próbę kontynuowania przedwojennej myśli geopolitycznej podejmowali byli członkowie Stronnictwa Narodowego, wśród których jednym z najgłośniejszych stał się Jędrzej Giertych, wychodzący z założeń realizmu politycznego, afirmujący nie tylko kształt powojennych granic państwa, które uznawał za korzystniejsze niż granice II RP, ale także argumentujący potrzebę współdziałania z Moskwą w imię interesów narodowych. W swoich publikacjach nawiązywał szeroko przede wszystkim do myśli geopolitycznej Romana Dmowskiego i książki Niemcy, Rosja i sprawa polska[2].


3.5. Geopolityka polska po 1989 r.

Przemiany polityczno-ustrojowe, jakie dokonały się w Polsce po 1989 r. miały wpływ na kierunek rozwoju polskiej myśli geopolitycznej. W pierwszym rzędzie odnosiły się do kształtowania samoidentyfikacji regionalnej. W okresie PRL-u Polskę klasyfikowano jako część Europy Wschodniej. Takie ujęcie zaczęło ustępować pojęciom Europy Środkowej i Europy Środkowo-Wschodniej. Za-

  1. J. Giedroyć, J. Mieroszewski, Rosyjski „kompleks Polski” i obszar ULB, „Kultura” 1974, nr 9 (324).
  2. Zob. np. J. Giertych, Polska między Ameryką, Niemcami, Chinami a Rosją, „Myśl Polska”, 1.03.1973.