Główną problematyką podejmowaną po zmianie ustrojowej była ocena położenia geopolitycznego Polski, strategiczny wymiar akcesji do NATO i UE oraz bezpieczeństwo regionalne. W połowie pierwszej dekady XXI wieku powróciła debata dotycząca klasycznych polskich koncepcji geopolitycznych (np. polityka jagiellońska, Międzymorze), związana z poczuciem narastającego zagrożenia ze strony Rosji. Renesans geopolityki nastąpił jednak po 2008 r., co było związane m.in. z międzynarodowymi skutkami wojny rosyjsko-gruzińskiej. Kolejnym ważnym impulsem wpływającym na ożywienie debaty geopolitycznej w Polsce stało się zajęcie Krymu przez Rosję na początku 2014 r., a następnie wybuch konfliktu na wschodzie Ukrainy.
Jednym z pierwszych badaczy, których możemy określić mianem prekursorów polskiej myśli geopolitycznej był Oskar Żebrowski (ok. 1809-1883), uczestnik powstania listopadowego, emigrant we Francji, inżynier dróg i mostów. W swojej publikacji pt. Polska. Ogólny zarys przyczyn wzrostu i upadku dawnego państwa polskiego, wydanej w Paryżu w 1847 r. obszar Polski zaliczył do wielkich
