Strona:Iliada.djvu/248

Ta strona została przepisana.

Niesfornemi powietrze rozlega się krzyki,        439
Różne ludy, różnemi wołaią ięzyki.
Ta Marsa, ta Minerwę ma za sobą strona:
Wszędzie Boiaźń, Ucieczka, Niezgoda szalona,
Co nigdy krwi niesyta, na nie zawsze dyszy,
Sroga siostra, srogiemu bratu towarzyszy:
Mała ona w początkach, wnet w górę się wzbiie,
Nogami depce ziemię, głowę w niebie kryie.[1]
Ta zaiadłą nienawiść w serca ludu wlewa,
I przechodząc przez roty, do mordów zagrzewa.
A skoro się na Marsa polu woyska znidą,
Wnet się z puklerzem puklerz, dzida miesza z dzidą,
Siła walczy na siłę, tarcza trze się z tarczą,
Zgiełk się szerzy, pociski na powietrzu warczą,
Krzyczą zwycięzcy, smutnie wyią zwyciężeni.
Ziemia płynie od krwawych rozmiękła strumieni.[2]
Jak z krynic wychodzące dwa bystre potoki,
Spadaią po urwiskach wyniosłéy opoki:
Szum straszny się rozlega po całéy krainie,
Nim nurty w przepaścistéy połączą dolinie,
A pasterz zdala słucha, co znaczy ta flaga;
Tak, gdy ci z sobą walczą, strach i krzyk się wzmaga.[3]
Antyloch Echepola, który stał na czele,
Jednego z piérwszych mężów silną dzidą ściele,
Trafia w szyszak, na którym pyszna pływa kita;
Skaleczone pociskiem czoło, kość przebita.

  1. Wirgiliusz w podobnym obrazie Wieść wyſtawił.

    Mobilitate viget viresque acquirit eundo:
    Parva metu primo, mox sese attollit in aurat,
    Ingrediturque solo et caput inter nubila condit.

    Ænei: Libr: IV. v. 175.

    „Ruchem żyie, wzmacnia się wiecéy czyniąc kroków.
    „Zrazu przez boiaźń mała, wnet sięga obłoków,
    „Nogami depce ziemię, głowę kryie w niebie.

  2. Podobny obraz w Wirgiliuszu.

    Postquam congressi in prœlia totas
    Implicuere inter se acies legitque virum vir,
    Tum vero et gemitus morientum et sanguine in alto
    Armaque corporaque et permixti caede virorum
    Semianimes volvuntur equi, pugna aspera surgit.

    Æneidos: lib: XI. v. 631.

    „A skoro się na placu wzięli do oręża,
    „Szyki starły się z szyki i mąż wybrał męża;
    „Słychać ięk konaiących, a we krwi i bronie
    „I ciała i ranione z ludźmi leżą konie.

  3. In segetem veluti cum flamma furentibus austris
    Incidit, aut rapidus montano flumine torrens
    Sternit agros, sternit sata læta boumque labores
    Præcipitisque trahit silvas; stupet inscius alto
    Accipiens sonitum saxi de vertice pastor.

    Æneidos: lib: II. v. 304.

    „Jak gdy wpadnie na pola ogień niewstrzymany,
    „Lub się nagle rozleie z gór potok wezbrany,
    „Niszczy role, zabiera prace wołow, żniwa,
    „I całe lasy w pędzie gwałtownym porywa:
    „Słysząc to z góry pasterz, w zadumieniu stoi.