Strona:Iliada2.djvu/110

Ta strona została przepisana.

UWAGI
NAD
XIĘGĄ XI.
JLIADY.




W. 26.

Tak się one wydaią, iak tęcza w obłokach,
Znak pamiętny dla ludzi, na niebie wyryty.

Mieysce to zgadza się bardzo z Pismem świętem, gdzie Bóg mówi do Noego: Tęczę moię położyłem na obłoku, która będzie na znak przmierza, między mną i między ziemią. Xięgi Rodzaiu: Rozdz: 9. w. 13.

W. 67.

Jak żniwiarze, na polu możnego dziedzica,
Gdzie mu się zrodził ięczmień, lub piękna pszenica,
Tną naprzeciwko siebie, gęste lecą kłosy.

U dawnych żniwiarze dzielili się na dwie gromady, iedna z jednéy, druga z przeciwnéy ſtrony ścinała zboże. Porównanie bardzo ſtosownie maluiące bitwę.

W. 191.

Póki między piérwszemi Atryd woiowniki,
Rozjuszonym oszczepem zmiata w polu szyki,
Póty niech, ustępuie, powściąga swą śmiałość.