Strona:Iliada3.djvu/143

Ta strona została przepisana.
W. 791.

Lecz iędrny starzec, dobry i w młodych szeregu;
I gdyby nie Achilles, byłby piérwszy w biegu.

Homer dwa razy przyznaie zwycięztwo Achillesowi, choć do igrzyska czynnie nie należał. Naprzód koniom iego daiąc piérwszeństwo: potém przez usta Antylocha, wystawuiąc go prędszym w biegu od wszystkich. A więc Dyomed i Ulisses dlatego wygrali, że się Achilles o wygraną nie ubiegał.

W. 884.

Powstaie Agamemnon, król naywższy ludzi.

Agamemnon nie walczył o inne znacznieysze nagrody: chce walczyć o ostatnią, dla uczczenia Patrokla i Achillesa. Ale ten maiąc wzgląd na przyzwoitość, nie zezwala, aby ktokolwiek bądź ubiegał się z naywyższym wodzem Greków, i bez walki nagrodę mu przyznaie.

Porównaymy igrzyska Jliady i Eneidy.

W obudwu znayduią się piérwszego rzędu piękności: Homer ma zaszczyt wynalezienia: lecz tylko wysoki gieniiusz, w kopiiowaniu umie bydź oryginalnym. W Homerze osoby walczące o wygraną, iuż są znaiome: więcéy zatém przywięzuią czytelnika. W Wirgiliuszu, wyiąwszy Niza, Euryala i Askaniiusza (a i ci dopiero późniéy daią się poznać), wszystkie osoby są nieznane, i więcéy nie pokazuią się na scénie. Stacyusz w Tebaidzie równie sprawia igrzyska: Materya bardzo niebezpie-