Ta strona została uwierzytelniona.
84. | Nie rodziła się, a wydała się. Kto to jest? |
Ewa. [Rbk.]. |
85. | Ćtéry nogi, dwie podešwy; dušé niéma, duše nosi. |
kołyska. [Rbk. — Klbg. 23 ~]. |
86. | Ćtéry rogi ma, a pośrodku bandzioch. |
pierzyna. [Rbk.]. |
87. | Hudyk (chudych) kobył pełna stajenka a jak jedna wleci, to wšytkie uciekną. |
placki w piecu i łopata. [Rbk.]. |
88. | Pytała (prosiła) pani orača, žeby jé(j) zorał kudłaca; kudłac się jéj (r)ozdziéra a óna go ręką podpiéra. |
grzebiéń i warkocz. [Rbk.]. |
89. | Za žywota góry wálá, a po śmierzci do kościoła hodzi. |
wół i krypcie z wołowéj skóry. [Rbk.]. |
90. | Dwa okręgłe, jeden długi smyk do dziuré między mury. |
chleb na łopacie. [Olsz.]. |
91. | Łóžko trzeščy, pani wrzeščy. |
sieczkarnia. [Olsz.]. |
92. | Lás w gárści, góry siwieją, bracia nie wšyscy. |
dziad. [Skm.]. |
93. | Chodzi chłop po polu, zawdy zbiéra a nic nie nosi. |
kosa. [Skm.]. |
94. | U biédnego zawdy klepie. | biéda. [Olsz.]. |
95. | Zawdy idzie, a nie sporo mù. | słońce. [Olsz.]. zégar. [Zrt.]. |
96. | W Rábce jodłę rąbią, a w Ponicach słychać. |
dzwon. [Rbk.]. |