Strona:Józef Birkenmajer - Epitafjum Bolesława Chrobrego.djvu/23

Ta strona została uwierzytelniona.
19
EPITAFJUM BOLESŁAWA CHROBREGO

(Matildt)
Tu fer solamen, Christi Redemptor, amen.
(Bol.)
Propter luctamen sit tibi salus, amen.
Uderza podobieństwo nietylko symetrji zdaniowej, ale nawet rymów. Nadmienię, że kontrastowanie rymowe pater-mater jest w X i XI wieku częste. Dla przykładu wspomnę jedno z pierwszych zdań żywotu św. Wojciecha u Brunona:
Bonus pater, sed melior mater i t. d.
Wiadomo, że w żywotach św. Wojciecha spotyka się często wyrażenie athleta Christi albo podobne (np. agonista Christi). Nie zwracano natomiast uwagi na to, że w źródłach tych i innych im współczesnych trafiają się i inne wyrażenia pokrewne tym, jakie są w epitafjum Bolesława. Jako jedno z nich wspomnę częste używanie putare w znaczeniu videri, tak np. słowa św. Wojciecha (u Thietm. IV. 19): putabam me missam celebrare — tyle samo co visus sum mihi (bo tu chodzi o widzenie senne). Tak więc i w naszem epitafjum należy, jak sądzę, tłumaczyć wyraz puta. Zwrot servus Domini puta totus to znaczy: „w zupełności snadź sługa Boży“.
Nadmienię, że w „Zdaniach godnych pamięci“, pochodzących z początku w. XVI spotykamy zdanie o św. Wojciechu: multos Polonorum atque Prutenorum fonie sacro insanxivit. Zwrot fonte sacro może zaczerpnięty został z naszego epitafjum, ale może też pochodzić z jakiegoś wspólnego źródła.
Wspomniane przez Zakrzewskiego wyrażenie inclyte dux znane jest nam z t. zw. Galla (Boleslaus dux inclytus — w odniesieniu do Krzywoustego). Ducalia pellere wymaga jeszcze zbadania, wyszukania analogij, któreby zwrot ten, nieco niezwykły, lepiej wyświetliły. Co się tyczy benedictus w v. 2, oczywiście należy odrzucić mniemanie dawnych badaczy, jakoby wyraz ten odnosił się do św. Benedykta (!), a przypomnieć za Stronczyńskim, że tak tego terminu, jak tego synonimu beatus używano i wobec osób nie kanonizowanych ale znanych ze świątobliwości (nagrobek Grzymisławy w Zawichoście). Także nikt chyba nie będzie wznawiał porzuconej wkońcu przez samego Lelewela interpretacji Romam jako „w Rzymie“. Oczywista reguła składni imion miast każe ten