Ta strona została uwierzytelniona.
My możemy żyć wesoło,
Bo nie wiemy, gdzie nasz grób;
Jedna kulka świśnie w czoło,
I o ziemię runie trup.
Taki los i t. d.
Ty dzieweczko nie płacz wiele,
Tylko jednę łezkę zroń —
Wy się zbliżcie przyjaciele,
Uściśnijcie moją dłoń.
Taki los i t. d.
122.
Za miastem na wzgórzu świętej Bronisławy
Wznosi się mogiła dla potomnej sławy,
Dla potomnej sławy każdego Polaka,
Aby się szczycili z Kościuszki rodaka.
Płyną szybko lata, czas prochy rozmiata,
Lecz Kościuszki sława głośną jest u świata.
Co zrobił wielkością, stałością swej duszy,
Tego czas nie zatrze, żaden wiek nie wzruszy.
Daj nam dobry Boże, byśmy w każdej chwili
Z Kościuszki przykładu cnoty się uczyli.
Z Kościuszki przykładu męztwa nabierali,
Tak, jak on, ojczyznę nad wszystko kochali.
