Strona:Józef Ignacy Kraszewski - Odczyty o cywilizacyi w Polsce.djvu/55

Ta strona została przepisana.

epoki mamy bardzo skąpo. Stara pieśń Boga Rodzicy przypisywana S. Wojciechowi, która i w języku czeskim znaną była, jest z tego pierwszego okresu jedynym zabytkiem drogocennym języka i myśli narodu. Przewodniczyła ona aż do XVlI wieku w bojach szeregom polskim, do dziś dnia śpiewają ją w Gnieźnie. Pieśń ta do Matki Bożéj, była jakby pierwszem oddaniem w jéj opiekę téj ziemi, któréj się zwać miała królową.
Któż nie zna Bogarodzicy, na któréj twarzy zciemnialej wiekami, jak w starym obrazie cudownym częstochowskim, znać przejętą wiarę głęboką co ją utworzyła?
Zastanówmy się tu chwilę nie nad jéj formą, ale nad treścią samą. Pierwsza zwrotka, wstęp, jest oddaniem się pod opiekę i obronę Matki Bożej. Stare rękopisma dotąd znane i popsute, do imienia Matki dołączyły niezrozumiały dla nas wyraz, który dopiero teraz przez odkrycie lepszego textu, nowym blaskiem oblał wiersz stary, skazując ją jako matkę Zbolenia, Matkę Boleści....
W istocie rycerze idący do boju nie mogli odzywać się do matki karmicielki, do matki