Ta strona została uwierzytelniona.
Mówić mamy o oświacie i cywilizacyi tego kraju, który nas zrodził i wychował, którego jesteśmy cząstką w teraźniejszości, a przeszłości wychowańcami: więc o rzeczy, która dla nas wszystkich tak jest drogą, że z miłością Boga i z uczuciem religijném łączy się i brata, że z niem idzie w parze. Mówić mamy o tém, co nam najdroższego pozostało z przeszłości i przesnuć część tego różańca jasnych pamiątek, z którego pacierz dziejów naszych się składa.
Tak jest, bo dzieje są modlitwą ludzkości do Boga, są skarbnicą, z któréj wszystko spada spuścizną na potomków.
