z wyporków różnych tkanin — na nic się nie zdała.
Stosunek Rossij do polski w przyszłości, jest rzeczą na którą tyle wpływa różnych przyczyn zewnętrznych i wewnętrznych, iż się dziś obrachować nie daje; dziś — jakeśmy mówili, bronić musiemy zagrożonego bytu, trzymać się ziemi, zachować język, rość w oświatę, zdobywać materialne podstawy niezależności osobistéj z któréj rośnie społeczna.
Jakkolwiek przykre dla nas są stosunki z głębią Rossij — praca w niéj, apostolstwo oświaty i cywilizacij, są téż powołaniem naszém. Ani to wallenrodyzm, powtarzamy, ani polska intryga, ale warunek życia.. Dopóki nas do ostatniego nie wytną w pień, nie wytrują i nie wyduszą, bronić się musiemy i będziemy. Walka jest koniecz nością którą nam sam rząd rossyjski narzuca; do któréj on nas powołuje. —
Wszelkie dziś przesądzanie i przyspieszanie przyszłości, układy o nią, formułowanie przedwczesne ostatecznéj ugody; Radzców Stanu, Mikoszewskich, autorów broszur, jest zarozumiałem targaniem się na rozwiązywanie za-
Strona:J. I. Kraszewski - Programm polski 1872.djvu/31
Ta strona została uwierzytelniona.
21
