Strona:Jaworski - śpiew o czujnej duszy - s1.jpg

Ta strona została uwierzytelniona.
Z WOLNYCH ŚPIEWÓW:
ŚPIEW O CZUJNEJ DUSZY.

Rzekł, i usłuchała głosu Jego dusza moja.
W zamczysku osiadła odwiecznem i czuwa.
Spowita w półmroku jedwabie raduje się mnogością widziadeł.
Nie mrozi jej grobowy chłód, wiejący od zszarzałych ścian.
Spróchniałaś przeszłości, lecz żywe duchy twoje!
Pokutnicze duchy, nauczycielami bądźcie młodej duszy mojej.
Nieśmiertelności jasne dajcie zrozumienie, z ziemskich wyzwólcie ją pęt!
Bogaciej duszo!
Z komnaty przechodź w komnatę, w wyblakłych portretów patrz lica, na zbrojach zardzewiałych krwi wyszukuj ślady, z pożółkłych ksiąg czerpaj tajne opowieści. Królewskie przyoblecz purpury, na obiaty duchów pilnie spiesz!

U wierzei ktoś kołace   ...................
...........................