Strona:Jean Tarnowski - Nasze przedstawicielstwo polityczne w Paryżu i w Petersburgu 1905-1919.pdf/121

torjum francuskiem, z rodziców cudzoziemców, nabywa obywatelstwo francuskie na warunkach następujących:
  1. Dziecko urodzone we Francji w chwili swej pełnoletności, nabywa obywatelstwo francuskie, jeśli w ciągu roku po dojściu do wieku pełnoletniego, przewidzianego prawem francuskiem, wniesie o to podanie, które może być jednak przyjęte lub odrzucone, w razie naprzykład „niegodności”. W każdym razie wymaganem jest obranie stałego zamieszkania we Francji w ciągu roku po złożeniu podania o nadanie sobie obywatelstwa francuskiego” (art. 9 Kodeksu cywilnego z modyfikacją z dnia 22 lipca 1893).
  2. „Dziecko urodzone z rodziców cudzoziemców, zamieszkałe we Francji swej pełnoletności, uważanem jest za Francuza, jeżeli w ciągu roku po dojściu do pełnoletności, nie zrzeknie się swego prawa do obywatelstwa francuskiego na rzecz innego obywatelstwa” (art. 8, § 4 Kodeksu cywilnego).
  Widzimy z tego najwyraźniej, że w żadnym z tych wypadków niema równego położenia z położeniem wytworzonem przez artykuł 4 traktatu, o którym mowa.
  Co do Alzacji–Lotaryngji, to widzieliśmy, że na mocy traktatu wersalskiego nabywają tam obywatelstwo francuskie z samego prawa: 1) „Osoby, które utraciły obywatelstwo francuskie wskutek zastosowania traktatu francuskiego z 10 maja 1871 r. i które nie nabyły innego obywatelstwa prócz niemieckiego”. 2) „Potomkowie prawi lub naturalni osób wyżej wymienionych, z wyjątkiem takich, któreby miały w linji ojcowskiej Niemca osiadłego w Alzacji–Lotaryngji po 15 lipca 1870 r.”. 3) „Wszelka osoba urodzona w Alzacji–Lotaryngji z rodziców nieznanych lub będąca niewiadomego pochodzenia”.
  Widzimy tedy, że wzorując się po prostu na prawodawstwie francuskiem i na paragrafach traktatu wersalskiego,