Strona:Jean Tarnowski - Nasze przedstawicielstwo polityczne w Paryżu i w Petersburgu 1905-1919.pdf/49

decyzje podchodzą wszystkie dobra ruchome lub nieruchome dziedziny publicznej lub prywatnej i w ogóle wszelkie prawa jakiejkolwiek natury, któryby były należne lub przysługiwały Cesarstwu niemieckiemu lub innym państwom niemieckim, albo też ich okręgom administracyjnym. Dobra koronne i prywatne, dobra byłego cesarza lub byłych monarchów niemieckich będą zrównane w tym względzie z dobrami dziedziny publicznej”.
  Art. 59. Tekst. „Rząd francuski ściągać będzie na swój rachunek wszelkie podatki, opłaty, etc. państwowe jakiejkolwiek natury, wymagalne z terytorii wymienionych w art. 51, a nie podniesione do dnia 11 listopada 1918 r.”.
  Art. 62. Tekst. „Rząd niemiecki obowiązuje się ponosić ciężar wszystkich pensji cywilnych i wojskowych należnych w Alzacji-Lotaryngii po datę 11 listopada 1918 r. i których wypłata wchodziła do budżetu państwa niemieckiego. Rząd niemiecki dostarczy rokrocznie potrzebnych funduszów na płacenie we frankach, o średnich kursie rocznym sum, do których w markach miałyby prawo osoby w Alzacji Lotaryngii zamieszkałe, gdyby Alzacja-Lotaryngia pozostała pod jurysdykcją niemiecką”.
  Art. 67. Tekst. „Rząd francuski wchodzi we wszystkie prawa Państwa niemieckiego tyczące się wszelkich linii kolei żelaznych pozostających w administracji państwowej niemieckiej, obecnie eksploatowanych lub w trakcie budowy będących. To samo odnosi się także do praw Państwa niemieckiego do wszelkich koncesji kolejowych lub tramwajowych na terytoriach wskazanych w art. 51. To wejście w posiadanie nie nakłada na państwo francuskie żadnych obowiązków do jakichkolwiek spłat z tego tytułu”.
  Art. 74. Tekst. „Rząd francuski zastrzega sobie prawo zatrzymania i likwidacji wszelkich dóbr, praw i interesów jakie posiadali, dnia 11 listopada 1918 r. obywatele niemieccy lub towarzystwa pozostające pod kontrolą Niemiec