różni od manifestu państw centralnych z 5 listopada 1916 r. Cała różnica, jak miedzy temi dwoma aktami dyplomatycznemi pod tym względem zachodzi jest tylko ta, że manifest państw centralnych uznawał Polskę na pewnej części zaboru rosyjskiego, a traktat wersalski uznaje ją na pewnej części zaboru pruskiego, poza tem jednak oba te akta pozostawiają uznane przez się państwo polskie tak samo wiszące w powietrzu, bez żadnych lub prawie żadnych ustalonych granic.
Dla porównania zobaczmy, jak kwestja granic i kwestja terytorjalna zostały w stosunku do państwa czesko-słowackiego rozstrzygnięte w traktacie wersalskim. Tą kwestją zajmują się w Dziale IV tego traktatu artykuły 81, 82 i 83.
Art. 81 brzmi jak następuje: „Niemcy uznają, jak to już uczyniły mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone, zupełną niepodległość Państwa czesko-słowackiego, które obejmie autonomiczne terytorjum Rusinów na południe od Karpat. Niemcy oświadczają, że uznają granice tego Państwa tak, jak one zostaną ustalone przez główne mocarstwa sprzymierzone i stowarzyszone i inne państwa zainteresowane”.
Art. 82. – „Granica miedzy Niemcami i Państwem czesko-słowackiem zostanie określona zgodnie z dawną granicą miedzy Austro-Węgrami i Niemcami, tak jak szła w dniu 3 sierpnia 1914 r.”
Art. 83. – „Niemcy zrzekają się na rzecz Państwa czesko-słowackiego wszystkich praw i tytułów do części terytorium śląskiego oznaczonej jak następuje…”
To odnosi się do części Górnego Śląska, położonej miedzy granicą okręgów Leobschütz [1] i Ratibor, [2] a z drugiej strony dawna granicą Niemiec i Austro-Węgier. Prócz tego nieco niżej znajdujemy w tym samym artykule, co następuje:
„Niemcy oświadczają już obecnie, że zrzekną się na rzecz Państwa czesko-słowackiego wszystkich praw i tytułów do części powiatu Leobschütz, któraby na skutek ustalenia gra-
