Strona:Jean Tarnowski - Nasze przedstawicielstwo polityczne w Paryżu i w Petersburgu 1905-1919.pdf/83

poprzednio wyłuszczyłem a po drugie dlatego, że w trzech wyżej wymienionych latach finansowych wydatki Niemiec i Prus były największe na zbrojenie się i na przygotowywanie wojny światowej a także znaczna część tych funduszów użytą została na wkłady i meljoracje wykonane w Alzacji–Lotaryngji i w koloniach afrykańskich, z których to wkładów i meljoracji Polska nigdy nie korzystała i korzystać nie może. Artykuły zaś 92 i 255 traktatu zwalniają Polskę tylko od spłaty tych długów w stosunku do sum, użytych przez Niemcy lub Prusy na cele kolonizacyjne na ziemiach polskich.
  Co do dóbr państwowych przechodzących na własność państwa polskiego na terytoriach do Polski powracających, traktat wersalski zwalnia Polskę tylko od opłaty za dobra króre stanowiły własność dawnego Królestwa Polskiego (art. 92). I tak oto musimy płacić za wszystkie koleje państwowe w Poznańskiem etc., za zamek Wilhelma w Poznaniu i za wszelkie dobra państwowe, kopalnie itp. Na przyznanej Polsce części Górnego Śląska. Zobaczymy na właściwem miejscu, że traktat w Saint-Germain jest pod tym względem jeszcze jeszcze bardziej dla Polski niekorzystny i krzywdzący.
  Kwestja Likwidacji. – Widzieliśmy jak ta kwestja została rozstrzygniętą na korzyść Francji w traktacie wersalskim, odnośnie do Alzacji–Lotaryngji. Zobaczmy teraz jak tę kwestję rozstrzygnięto na korzyść Polski odnośnie do ziem z pod zwierzchnictwa niemieckiego do niej powracających.
  W artykule 297 (Dział IV, Majątki, Prawa i Udziały) znajdujemy pod pozycją i) co następuje: „Niemcy zobowiązują się odszkodować swoich obywateli z tytułu likwidacji lub zatrzymania ich majątku, praw i udziałów w Krajach (pays, States) sprzymierzonych lub stowarzyszonych”.
  A pod pozycją h), numer 2, tego samego artykułu, znajdujemy takie wyjaśnienie. „Jeżeli likwidacja odbyła się albo w nowych Państwach, podpisujących ten traktat, jako Mo-