Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/089

— 89 —

 Jej cienka i delikatna kibić, którą możnaby objąć jedną ręką, w obcisłej sukni zdaje się być modelem ze srebra, uczynionym ręką bożą Vikwakarma“.
 Ale i bez tego określenia i porównania, wdowa po rajahu była cudną kobietą nawskroś europejską.
 Mówiła doskonale po angielsku, wysławiała się dobrze i znać było, że jest wysoce wykształconą.
 Tymczasem pociąg lada chwila miał odejść. Pars oczekiwał na zapłatę.
 Filip Fogg wypłacił mu umówioną naprzód opłatę, nie dając ani grosza za dobrą jazdę i pośpiech.
 Zdziwiło to Passepartout, przywykłego do hojności swego pana i wiedzącego, co zawdzięczał pan Fogg Parsowi za przywiązanie i gorliwość.
 Pars rzeczywiście narażał swe życie przy pagodzie i nawet, gdyby uciekł, Indusi prześladowaliby go wciąż i mścili się za zdradę.
 Teraz pozostała tylko do załatwienia sprawa ze słoniem. Co zrobić z tym słoniem, tak drogo kupionym? Ale Filip Fogg już dawno powziął decyzję.
 — Parsie, — rzekł do przewodnika, — byłeś gorliwy i oddany. Zapłaciłem według umowy za twą usługę, ale nie zapłaciłem za