Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/097

— 97 —

 Prawie równocześnie z oskarżonymi wszedł sędzia Obadiah.
 Był to człowiek tęgi, nizkiego wzrostu. Wszedłszy zdjął wiszącą na ścianie perukę i włożył ją na głowę.
 — Pierwsza sprawa, — zaczął.
 Ale, podnosząc rękę do głowy, przerwał.
 — He! to nie moja peruka!
 W rzeczywistości, panie Obadiah, to moja, odpowiedział sekretarz.
 — Panie Oysterpuf, jakżeż poprowadzę sprawę i wydam dobry wyrok, jeżeli mam na głowie pana perukę?
 Nastąpiła zamiana peruk, a tymczasem Passepartout wrzał gniewem i niecierpliwością, gdyż wskazówka na ściennym zegarze zdawała się biedz z najwyższą szybkością.
 — Pierwsza sprawa, — powtórzył sędzia.
 — Filip Fogg, — odpowiedział pisarz.
 — Filip Fogg! — zawezwano.
 — Jestem — odpowiedział zawołany.
 — Passepartout?
 — Obecny! — odpowiedział Passepartout.
 — Dobrze! odpowiedział sędzia! — Oto już od dwóch dni gonią was wszystkiemi pociągami z Bombayu.
 — Ależ o co nas oskarżają? — zawołał rozzłoszczony Passepartout.

Podróż naokoło świata.7