Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/158

— 158 —

 — Czy jest pan wesołego usposobienia?
 — O tak, zwłaszcza kiedy odchodzę od stołu.
 — A umiesz pan śpiewać?
 — Umiem — odpowiedział Passepartout.
 A więc przyjmuję pana.
 Passepartout nakoniec znalazł zajęcie.
 Zaangażowany był do wszelkich sztuk w sławnej japońskiej trupie.
 Nie było to dla niego zaszczytne, ale za ośm dni zapewniony miał wyjazd do San Francisko.
 O godzinie trzeciej rozpocząć się miało widowisko, złożone z długonosych.
 Naturalnie, Passepartout nie potrafiłby niczego teraz wykonać samodzielnie, gdyż czasu nie starczyło na przygotowanie, ale miał być podporą długonosych. Na jego to silnych barkach miały się oprzeć długonose istoty i w ten sposób utworzyć jakby grono winogron.
 Zaczęły już grać trąby, bębnić bębny, a widzowie zaczęli się gromadzić.
 Pełno było w sali Europejczyków, Chińczyków, Japończyków, mężczyzn, kobiet i dzieci. Wszyscy siadali na szerokich ławkach, lub w lożach.
 Przedstawienie było takie, jak i we wszystkich cyrkach, ale przyznać trzeba, że