Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/187

— 187 —

 — Ależ most grozi zawaleniem! — wołano.
 — Nic nie szkodzi, wierzę, że gdy puści się pociąg z całą szybkością, to ominiemy niebezpieczeństwo.
 Znaczna część podróżnych zgodziła się na ten projekt.
 Wszak przez rzeki przejeżdżały nieraz pociągi bez mostów. Trzeba tylko puszczać z najwyższą szybkością lokomotywę.
 Passepartout uważał jazdę tę za ryzykowną i opierał się temu.
 — Co? boisz się pan? — zawołał Amerykanin.
 — Ja? boję się? — wykrzyknął urażony temi słowami Passepartout — A więc dobrze! Pokażę wszystkim, że Francuz dorówna, a nawet przewyższa tych z Ameryki!
 — Do pociągu! do pociągu! — wołał konduktor.
 — Tak! do pociągu! — mówił Passepartout — A, mnie się zdaje, że lepiej, żebyśmy przeszli po moście, a dopiero później przewieźć pociąg.
 Ale nikt nie słuchał rozsądnej rady Passepartout.
 Podróżni zajęli swoje miejsca w wagonie. Passepartout usiadł na swojem, nie mówiąc o niczem swemu panu. Gracze byli do głębi pochłonięci wistem.