Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/217

— 217 —

 Pani Anda wraz z Passepartout, pomimo chłodu stała na wietrze i chłodzie przed więzieniem i odejść stamtąd nie chciała.
 Raz jeszcze chcieli zobaczyć oboje pana Fogga.
 Co do Fogga, to był on kompletnie zrujnowany i to w chwili, gdy dobiegał do celu.
 Aresztowanie gubiło go bezpowrotnie.
 Powinien był być za sześć godzin w Londynie, iść do Klubu „Reform“ i ukazać się kolegom.
 Ktoby w tej chwili wszedł do celi, zastałby pana Fogga, siedzącego nieruchomo na ławce, z twarzą zupełnie spokojną.
 Niewiadomo, czy był tak zobojętniały, czy zrozpaczony.
 Może w duszy jego wrzał gniew, może powstrzymywał się tylko, aby w końcu, gdy przyjdzie pora, wybuchnąć?
 Niewiadomo. Wiemy tylko, że siedział spokojny, oczekujący... Na co? Niewiadomo.
 Wszedłszy do celi, Fogg położył na stole zegarek i przyglądał się posuwającym się wskazówkom. Ani jeden wyraz nie wybiegł z jego ust, wzrok tylko skierowany był z uwagą na godzinę.