Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/233

— 233 —

 Gracze wzięli karty, ale wzrok ich wciąż tkwił na zegarze.
 Nigdy minuty nie wydawały im się tak nieskończenie długiemi.
 — Ósma, minut czterdzieści trzy, — odezwał się Tomasz Flanagan.
 Nastała chwila ciszy.
 Ale nagle rozległ się hałas wśród tłumu, hałas, który przeszedł w głośne okrzyki.
 Wskazówka zegara posuwała się powoli.
 Każdy z grających mógł liczyć bez przeszkody sekundy.
 — Ósma, minut czterdzieści cztery! — wygłosił Dżon Suliwan głosem, w którym czuć było wzruszenie.
 Jedna tylko minuta i zakład będzie wygrany!
 Andrzej Stuart i jego koledzy już nie grali. Porzuciwszy karty, liczyli sekundy.
 Czterdziesta druga — nic!
 Czterdziesta trzecia, czwarta, piąta, etc. nic!
 Gdy wskazówka posunęła się na pięćdziesiąt pięć sekund, posłyszano krzyk jakiś, oklaski...
 Gracze wstali.