Strona:Kanalizacya miasta Warszawy jako narzędzie judaizmu i szarlataneryi.djvu/19

karzy ludności miejskiej, wszczęli gwałt w prasie kapitalistycznej na temat wielkiej szkodliwości dla zdrowia nieczystości kloacznych i pilnej potrzeby pozbycia się tychże na zawsze za wszelką cenę, ofiarowując się nawet z kredytem długoterminowym i nizko-procentowym, wziąwszy za punkt swych operacyi hygeniczno-finansowych naprzód gród syreni.
 Lecz gdy machinacye żydowskie natrafiły na twardy grunt konserwatyzmu obywateli warszawskich — judaizm uciekł się do środków noszących cechę propagandy rewolucyjnej.
 Jak wypadkom 1863 roku towarzyszyły demonstracye i zaburzenia tłumu ulicznego, podburzonego przez ajentów kapitalizmu żydowsko-teutońskiego w celu wywołania powstania Polaków przeciw hegemonii rosyjskiej, któremu opierała się wszelkiemi siłami szlachta, przewidując zniszczenie dóbr ziemskich i kraju rolniczego: tak znowu naradom obywateli warszawskich, nad projektem kanalizacyi, narzuconej przez hygenistów i inżynierów semicko-germańskich i reklamowanej, jako szczyt postępu, przez prasę na żołdzie żydowskim — towarzyszyły krzyki motłochu bezroboczego, spędzonego przed były zamek królewski przez ajentów kapitalizmu, dla przyspieszenia robót kanalizacyjnych, przeciw którym protestowali obywatele światli, przewidując odłużenie miasta i ruinę wsi, ogrodów i folwarków okolicznych.
 I tak ś. p. Ludwik hr. Krasiński kładł nacisk, ażeby proszek otwocki był obowiązkowo zastosowany do dezinfekcyi fekalii, z których korzystałoby rolnictwo krajowe, a kanały zastosowane były do odprowadzenia wód deszczowych i ścieków ulicznych i kuchennych, ale nie do Wisły, tylko do rezerwoarów nawozowych. Uczony ogrodnik i przyrodnik p. Jankowski często podnosił głos w prasie warszawskiej, przeciw rabunkowemu systemowi kanali-